08 Nisan 2009 ÇarşambaYEDEKLEME 13
23 Mart 2009 Pazartesi
Hilmi Bulunmaz'a Mektup
Ömer F. KURHAN - 9 Mart 2009Sayın Bulunmaz,Feridun Çetinkaya’nın İATP-G ile yaptığı manipülatif bir görüşmenin ardından yayımladığı yazısında, 2008 yılında yayın hayatına son veren TİYATROM’un sansürcü bir yayın yaptığı iddiasını yinelemesi, TİYATROM’un sahibi ve editörü Ertuğrul Timur’un 19 Şubat 2009 tarihli bir yanıt vermesine neden oldu. O günden başlayarak, onlarca sayfalık ve Çetinkaya ile Timur arasında bir ihtilafa indirgenemeyecek bir tartışma dosyası oluştu.Bu tartışmayı önemli kılan esas hususun, ilkesel olarak internette genel okur kitlesine dönük tiyatro yayıncılığının masaya yatırılması olduğu söylenebilir. İATP-G’nin, özelde Yayıncılık İnisiyatifi'nin TİYATROM’a yaklaşımı geçmişte eleştirel bazı yanlar içermekle birlikte, TİYATROM’un yayın çizgisinin kötü niyet içermediği ve tiyatro yayıncılığına yapıcı bir katkı sunduğu şeklindedir.O dönemi az çok yakından takip eden birisi olarak, TİYATROM’un hakaret ve küfürden arındırılmış bir yayıncılık çizgisi izlemeye çalışırken sansürcü konuma düşmemek için çaba gösterdiğini, hata yaptığını düşündüğü noktalarda özeleştiri vermekten kaçınmadığını düşünüyorum. Fakat bugüne gelindiğinde, aynı hassasiyetin Bulunmaz-Büktel yayıncılık hattı tarafından gösterilmediğini görüyorum.“Bulunmaz-Büktel yayıncılık hattı” ifadesine itiraz edebilirsiniz. Fakat bu yayıncılık hattının varlığı, Büktel tarafından 7 Mart 2009 tarihli “Hiçbir Şeyden Çekmedi Kurduğu Yanlış İttifaklardan Çektiği Kadar” yazısında açıkça ilan edilmiştir. Aynı yazıda Ertuğrul Timur’un yazılarının sansür edildiğini de itiraf etmektedir. Yine, sansürden vazgeçildiği noktada, editoryal düzeyde muhatabını aşağılayan bir “çöplük” blogu imal edildiğini ilan etmiştir. En kötüsü, yazısında pornografik ve muhataplarına (Ertuğrul Timur ve Mustafa Demirkanlı) “o… çocuğu” olarak işaret eden bir sayfaya yönlendirme yapılmıştır. Bu sayfa gerçekte hem Bulunmaz ve Büktel’i hem de muhataplarını aşağılayan bir içeriğe sahiptir. İyi niyetli bir yaklaşımla bir şaşkınlığın eseri olarak kabul edilebilir; fakat sonuç muhataplarına dönük ağır hakarettir.İş bu noktaya gelmişse, üç olasılıktan söz edilebilir: (1) Bu yayıncılık hattının yapıp ettiklerini tamamen görmezden gelmeye çalışmak; (2) protesto ve teşhire yönelmek; (3) mesele yazılı iletişimle çözülemiyorsa bir çeşit komisyon oluşumuna giderek tarafların bir araya geleceği yapıcı bir tartışma ortamı örgütlemek ve sonuçları kamuoyuna açıklamak.Sorunun birinci dereceden muhatabı olan Ertuğrul Timur’un önerisi bellidir: “…buyurun gelin sizinle istediğiniz ortamda insanların huzurunda tartışalım. İstediğiniz şekilde organize edilecek bir salon toplantısında tartışalım ve her birimiz elimizdeki verileri sunalım, düşüncelerimizi sunalım.” Bu öneriyi 8 Mart 2009 tarihli “Sayın Coşkun Büktel’e Yanıtımdır” adlı yazısında yapmaktadır. Dolayısıyla, oldukça makul görünen ve tarafların söz hakkına saygılı bu öneriyi kale almak durumundayız diye düşünüyorum.Eğer bu öneriye sıcak bakıyorsanız, artık yazılı biçimiyle sonuçları iç açıcı olmadığı belli bu tartışmaya nokta koyulabilir düşüncesindeyim.Saygılarımla…Ömer F. Kurhan1. NOT: Bu yazıyı yayımlanması talebiyle yollamıyorum. İçinde ağır bazı ithamların geçtiğinin farkındayım. Fakat Sayın Timur’un önerisini ciddiye almayarak mevcut tavrınızı sürdürme kararınız varsa, bu yazının yayımlanmasını talep ediyorum. Yanıtınızı bekliyorum.2. NOT: Mehmet Atak yerine yazma ihtiyacı duyduğunuz yazıyı ayrıca cevaplarım. Fakat uzun olacağını sanmıyorum. Çünkü ben kendisinden açıklama bekliyordum, sizden değil. Beni Sayın Timur'a dönük suçlamaları doğrudan bağlamıyor; zaten bu konuda kendisine yanıt verildi - ki yanıt veren Ertuğrul Timur’dan başkası başkası olamazdı. Beni ilgilendiren, suçlamanın mantığı ve içeriği. Ne yazık ki o da suçlayan değil, suçlanan açıklama yapmakla yükümlüdür kuralını benimsemiş. Bu noktayı "anarko-komünist" duyunuzla bir daha değerlendirin derim.İyi çalışmalar...Hilmi Bulunmaz'ın Yanıtı:Kurhan, iftira ve öneri içeren yeni bir yazı gönderdi. Kurhan’ın önerisiyle ilgili muhatabım A. Ertuğrul Timur’dur. Timur’a bu öneriyle ilgili yanıtımı 8 Mart 2009 günlü kamera önü konuşmamda verdim. İftira içeren yazısını yanıtlamayı düşünmediğim Kurhan’ın, söz konusu son yazısını "Timur’un Çöp Kutusu" bölümünde bir tıkla bulup okuyabilirsiniz.
Gönderen Ahmet Ertuğrul Timur zaman: 03:22 0 yorum
Ömer F. Kurhan Dedikodu mu Yapıyor, Enformasyon mu Veriyor
Himi BULUNMAZ - 9 Mart 2009Kurhan, 7 Mart 2009 tarihli "Mehmet Atak Dedikodu mu Yapıyor, Enformasyon mu Veriyor?" başlıklı yazısını, her zamanki gibi yine sansürü ve skandalları (Örnekse bakınız: "Özdemir Nutku skandalı", "Talât Halman skandalı") örtbas etme telaşıyla, okurları yanıltıp sitemizi bloke ederek gündemimizi saptırmak amacıyla kaleme almış. Kurhan, tiyatral iktidarın sansür yada skandallarına karşı ne zaman bir tepki geliştirmeye kalkışsak, hemen karşı tepki vererek sansürün ve skandalların örtbas edilmesine yoğun bir çaba harcayıp; yanlışın doğru, doğrunun yanlış olarak algılanması için, adeta bir “yazı makinesi” gibi seri üretimde bulunuyor. Kurhan, okurlarımızın bilgilenmesinin önünde bir “dedikodu ustası” olarak, tüm “lafazanlık becerileri”(!)ni sergiliyor. Kurhan, kalemini, sansürün ve skandalların örtbas edilmesini her daim tercih eden tiyatral iktidarın hizmetine adamış görünüyor. Tiyatral iktidarın Kurhan’ı tebrik etmesi gerekiyor. İktidar adına Kurhan’ı tebrik ediyorum!Bir hayli dramatik özel sorunlarım nedeniyle, Kurhan’ın, Toplumsal Araştırmalar Kültür ve Sanat İçin Vakıf’ın (TAKSAV) 12 Mart Faşizmi Kültür Bakanı Talât Sait Halman’a verdiği "Emek Ödülü"nü eleştirdiğim bir yazıma karşı yazdığı ikinci yazısına (Bakınız: "Talat S. Halman'a Verilen Emek Ödülü Ve TAKSAV Tartışmaları – 2"), şimdiye dek, yanıt verebilecek bir olanak bulamadım. Bu nedenle, sonradan yazdığı yazılarına “değerlendirme” yapmamaya özen gösterdiğim Kurhan, "Mehmet Atak Dedikodu mu Yapıyor, Enformasyon mu Veriyor?" başlıklı yazısıyla, beni bu kararımdan dönmeye zorladı. Her ne kadar okurlarımız, Kurhan’ın düzeyini algılayabilecek donanıma sahip olsalar da, Kurhan’ın “düşünmekten bile hızlı yazdığı” yazılarını hiç okumamış “yeni okurlarım”ı aydınlatma göreviyle karşı karşıyayım. Kurhan’ın, esas konuyu gözden kaçırıp, kıytırık konularla demagoji yaptığını belirtmek zorundayım. Bir demagoji ustası olduğunu düşünen, zekası için değilse de, yazma konusundaki sürati nedeniyle, Kurhan bayağı başarılı(!) İktidar adına Kurhan’ı tebrik ediyorum!Timur’un sansürcülüğünü, Timur, özür dilediği halde, Timur’dan çok Timurcu bir mantıkla savunmaya çalışan Kurhan, bizim, Mehmet Atak’ın "Birkaç anekdot" yazısına attığımız “Sansürün kanıksandığı tiyatromuzda, SS (Hitler'i müdafaa tümeni) mantığıyla hareket eden sansürcüleri SS (Sıfır Sansür) anlayışımızla deşifre ediyoruz.” başlığımızın dört satırlık hacminden bile rahatsızlık duyup, yine çarşaf gibi bir yazı döşenmiş. Timur’dan çok Timurcu, sansürcüden çok sansürcü olan Kurhan, "Mehmet Atak Dedikodu mu Yapıyor, Enformasyon mu Veriyor?" başlıklı yazısıyla, Internet ortamına bir “acaba” daha eklemeye çalışıyor. İktidar adına Kurhan’ı tebrik ediyorum!Mehmet Atak, kaleme aldığı ve tam 23 tanık (Aslı Öngören, Ümran İnceoğlu, Ayça Telırmak, Celile Toyon, Rozet Hubeş, Bennu Yıldırımlar, Bensu Orhunöz, Zihni Göktay, Berrin Akdeniz, Betül Kızılok, Esin Umulu, Candan Sabuncu, Eftal Gülbudak, Ayşe Emel Mesci, Murat Bavli, Fırat Tanış, Sevin Okyay, Serdar Orçin, Eray Kahya, Hale Akınlı, Mazlum Kiper, Sevinç Erbulak, Semah Tuğsel) gösterdiği "Birkaç anekdot" başlıklı yazısında "sansürcü" sözünü kullanmamış. Atak, sansürcüye “sansürcü” dememiş.Peki ne demiş?"Timur düzeltmeyi yayınlamadı ve projenin Sibel Arslan Yeşilay'ın tasarımı olduğu yönünde yanlış bir belge bırakmayı tercih etti."demiş!Peki, Atak’ın bu sözünün Türkçe’deki karşılığı ne?SANSÜR.Sansür eylemini yapana ne denir?SANSÜRCÜ.Peki, bizim Atak’ın "Birkaç anekdot" başlıklı yazısına attığımız üst başlık ne?"Sansürün kanıksandığı tiyatromuzda, SS (Hitler'i müdafaa tümeni) mantığıyla hareket eden sansürcüleri SS (Sıfır Sansür) anlayışımızla deşifre ediyoruz."Dört satırlık bu sözümüze, editör olarak sahip çıkıyoruz. www.tiyatrom.com sitesinin editörü Timur’u, bana ve Coşkun Büktel’e uyguladığı sansür nedeniyle, sansürcü olarak yaftalamıştım, şimdi de Mehmet Atak’a uyguladığı sansür nedeniyle, Timur’u yeniden sansürcü olarak yaftalıyorum. Atak’ın “sansür” suçlamasına ("Timur düzeltmeyi yayınlamadı… yanlış bir belge bırakmayı tercih etti."), inatla gözlerini yuman ve sadece kendisi gözlerini yummakla kalmayıp, herkesin, sansür karşısında gözlerini yummasını savunmaya kalkışan karanlık işçisi Kurhan, demagoji yapmanın ötesine geçmiyor, geçemiyor. Çünkü, Kurhan’ın böyle bir niyeti olmadığı ortada. Karanlık işçiliğini inatla sürdüren Kurhan, yazdıklarıyla iktidarı besliyor. İktidar adına Kurhan’ı tebrik ediyorum!Kurhan, Atak’ın her birinin adını verdiği 23 tanığa karşın, o tanıkların hiçbirini görmeye ve göstermeye yanaşmayarak (23 kişinin adını sansürleyerek) bir yazı kaleme alabiliyor. Kurhan, sansür iktidarının sürmesi için, tam 23 kişinin tanıklığına karşın, demagoji ustalığına güvenerek, somut gerçekleri örtbas etmeye çalışıyor. İktidar adına Kurhan’ı tebrik ediyorum!Mehmet Atak’ın, sansürü mahkum ettiği enformasyon yazısına, dedikodu belgesi muamelesi yapma canbazlığı gösteren Kurhan, en hafif deyimiyle demagojik davranıp, okurları yanıltmak istiyor. Okurlarımızı geri zekâlılaştırmak için yoğun bir çaba harcayan Kurhan, sadece İATP-G ve kendi sitesini yeterli görmemiş olacak ki, bizim sitemizi de dedikodu, demagoji düzeyindeki yazılarıyla bloke etmeye çalışıyor. Demagoji ustalığını kullanarak, sansürü örtbas etmek isteyen Kurhan, üstlenmiş göründüğü görevi başarıyla yerine getiriyor. İktidar adına Kurhan’ı tebrik ediyorum!***Yukarıdaki yazıyı hazırladıktan sonra, Coşkun Büktel’in sitesinde, "COŞKUN BÜKTEL; TİMUR’UN ATAK’A; BULUNMAZ’A VE BÜKTEL’E CEVAPLARINI DEĞERLENDİRİYOR" başlıklı yazısına eklediği "GÜNCELLEME 7 Mart 2009" notunu okudum:..........Timur, Atak'tan özür diledi ama Timur'un ardındaki "hınk deyiciler", Timur'dan çok Timurcu bir tavırla, (Atak'ın isim isim sıraladığı 20'den fazla tiyatrocunun tanıklığını kurnazca bir ahmaklıkla görmezden gelerek) Mehmet Atak'tan ve Atak'ın anekdotunu (en sıradan geri zekâlının bile kavrayabileceği nedenlerle) sansür suçlaması olarak değerlendirdiği için Hilmi Bulunmaz'dan, hesap sormaya kalkıyorlar. Laf canbazı olduklarını sanan bu kifayetsiz hokkabazlar, Atak'ın 23 tiyatrocu tanık (Aslı Öngören, Ümran İnceoğlu, Ayça Telırmak, Celile Toyon, Rozet Hubeş, Bennu Yıldırımlar, Bensu Orhunöz, Zihni Göktay, Berrin Akdeniz, Betül Kızılok, Esin Umulu, Candan Sabuncu, Eftal Gülbudak, Ayşe Emel Mesci, Murat Bavli, Fırat Tanış, Sevin Okyay, Serdar Orçin, Eray Kahya, Hale Akınlı, Mazlum Kiper, Sevinç Erbulak, Semah Tuğsel) sıraladıktan sonra kurduğu cümle ("Timur düzeltmeyi yayınlamadı ve projenin Sibel Arslan Yeşilay'ın tasarımı olduğu yönünde yanlış bir belge bırakmayı tercih etti.") sanki ciddi bir sansür suçlaması içermiyormuş gibi bir hava yaratmaya kalkışıyor; ve isimleri verilmiş 23 tanığı görmezden gelerek, o tanıklardan hiç söz etmeyerek, (çamuru altına, iki kere ikiyi beşe, karpuzu peştemala dönüştürmeyi bile mümkün kılacağına inandıkları) mugalata (laf salatası) yöntemiyle önemli ayrıntıları görmezden gelip, zurnanın zırt dediği yeri es geçip, kıldan tüyden alakasız şeylerle dikkatleri dağıtarak, güneşi (hatta "Özdemir Nutku skandalı"nı) bile örtbas edebileceklerini sandıkları gibi; sansürcü Timur'un bu yeni sansürünü bile (hatta Timur'un özür dilemiş olmasına rağmen) örtbas edebileceklerine güveniyor; okurların zekâsına açıkça küfretmekten çekinmiyorlar. Bu hokkabazların hiçbir kanıt, belge, kaynak, alıntı içermeyen, entelektüel taklidi bir "edadan" ibaret son hilekarlıklarını, hak ettikleri yere, "Timur'un çöplüğü" bölümüne koymak yerine, ana sayfasına koyarak, okurların dezenformasyonuna katkıda bulunduğu ve beni bu satırlara mesai harcamak zorunda bıraktığı için, Hilmi Bulunmaz'ı kınıyorum...........Bakınız: www.tiyatroyun.blogspot.com***23 tanığı görmezden gelen (23 kişinin adına sansür koyan) Kurhan’ın yazısını, "Timur'un çöplüğü" bölümüne koymak yerine, OYUN’a koymam nedeniyle beni kınayan Coşkun Büktel’e hak veriyor ve Kurhan’ın yazısını, ait olduğu yere, "Timur'un çöplüğü"ne postalıyorum. Bundan böyle, Kurhan’ın dedikoduyu aşmayan yazılarını, "Timur’un çöplüğü"nde okuyabilirsiniz. Bize gönderdiği her yazıyı, mutlaka, ama mutlaka yayınlayacağız. Kurhan’ın yazılarına bir tıkla ulaşabilirsiniz. (Bakınız: "Timur’un çöp kutusu")Not: İşlerimin yoğunluğu nedeniyle, Kurhan’ın yazısına karşılık yazmakta geciktiğim için okurlarımdan özür dilerim.
Gönderen Ahmet Ertuğrul Timur zaman: 03:21 0 yorum
Tiyatrom ve Sansür Tartışmalarına İlişkin Açıklama
A. Ertuğrul TİMUR - 1 Mart 2009İFTİRA, HAKARET, SÖVGÜ, MAFYA TEZGAHLARI VE TEHDİTLERLE İNTİHARA İTELENİRKEN TİYATROM'UN YANINDA OLMAYANLAR BUGÜN TİYATROM'UN OTOPSİSİNDE TEMİZ RAPORU SUNUYORLAR, TEŞEKKÜR EDERİM.Öncelikle İATP-G'nin (İstanbul Alternatif Tiyatrolar Platformu Girişim) Tiyatrom'a yapıştırılmaya çalışılan sansürcülük iddiasında Tiyatrom'dan yana tavır alması nedeniyle teşekkür ediyorum. Esasen bu konuda artık hiç de yazmayı düşünmüyordum ve doğrusu ya sekiz yılda binlerce okurdan sadece üçünün “Tiyatrom sansürcü site” şeklinde; kendilerinin söyleyip kendilerinin inandığı deyiş üzerinde çok da duracak değildim. Ama İATP-G gibi bir tüzel kimlik, sonuç tiyatromdan yana olsa da bu üç kişiden ibaret söylemi ciddiye alıp üzerinde görüşme yapmışlar ise, ileride başkalarının da belki bu arkası boş sansürcü söylemlerini ciddiye alıp verileri değerlendirme yoluna gideceğini düşünerek en nihayetinde bu konuyu enine, boyuna ve son defa yazmaya karar verdim.Tiyatrom'un sekiz yıllık yayın yaşamı boyunca ve ardından geçen bir yılı da sayarsak 9 yıl boyunca sansürcülükle suçlanması sadece Coşkun Büktel ve İATP-G üyesi Ömer F.Kurhan’ın fan olarak tanımladığı bir kaç destekleyeni dışında bugüne dek hiç kimseden destek bulamamış bir iddiadır. İATP-G'nin bu iddiayı ciddiye alıp değerlendirme konusu, benim açımdan bu üç kişinin bir yılı aşkın süredir kendi kendilerine Tiyatrom sansürcüdür demesinden çok daha dikkate almam gereken bir konudur. Hem böylece İATP-G gibi bir tüzel kimlik bu yaşananları irdelemeye başlamışsa konu belki ilk kez tarafsız gözlerce irdelenir, akıtılmadan bırakılmış irin akıtılır, tiyatro dünyasının yüz karası yaşanmışlıkları da biraz daha kamuya mal olabilir. Ömer Kurhan’ın yazdığı satırları hatırlar isek :"İATP-G’nin tiyatro alanında insan hakları masası oluşturmak gibi bir misyonu olmadığı doğru bir tespittir. Öte yandan, bu tip bir oluşumun hayata geçirilmesine katkı sunma yükümlülüğü olduğunu söyleyebiliriz. Dolayısıyla, asgari olarak gündemine giren hak ihlallerini ya da anti demokratik uygulamaları daha dikkatli değerlendirmesi ve netlik oluşturması gerektiğini de söyleyebiliriz."Bir-birbuçuk yıl önce açık tacizler, açık iftiralar zinciri ve yaşayan şahidin kendi kaleminden anlatımı ile üzerimizde uygulanmaya çalışılmış mafyatik yöntemler gizli, saklı, kanıtsız değil alenen ve kamuoyunun gözü önünde ve yayın yoluyla yapılmıştı. Her ne kadar bu tacizler “kadına taciz” olmasa da bir kişiye (bana) ve bir yayına (tiyatrom’a) açık tacizdi, cinsel taciz olmasa da kişiliğime tacizdi, hak ihlaliydi, antidemokratik uygulamalardı. O dönemde üzerimde uygulanan bu taciz ve iftiralara sessiz kalan tiyatro dünyasına karşı elbette bir yaptırımım olamazdı. Ama madem ki İATP-G artık bir anlamda, bir kısmına dahil olup masaya yatırmış, görüş beyan etmiştir, o halde yaşanmış gelişmeleri bütünüyle görmek ve değerlendirmek zorundadır, üstelik bu noktadan sonra bu değerlendirmenin bana yada tiyatrom’a değil kendilerine ve tiyatro dünyasının hayrına olacağı da açıktır. En azından muhatap olduğunuz kişileri tanımakla nasıl bir dil kullanmanız yada başınıza nelerin de gelebileceği konusunda bir fikriniz olabilecektir.Konu edinilen ve masaya yatırılan “tiyatrom’un sansürcü olup olmadığı” olduğuna göre oradan başlayalım.Tiyatrom'un Theope polemiğinde küfüre, hakarete varan polemiği sonlandırmak dışında sekiz yıl boyunca bir tek sansürleme yaptığına ilişkin bir bulgu bu Coşkun Büktel fanları tarafından yoğun bir şekilde araştırılmış ama bulunamamıştır. Sansürcülük iddialarına bir mesnet, bir dayanak bulabilmek için öylesine yoğun arama tarama yapmışlardır ki neticede Tiyatrom’un resmi sayfaları değil, bağımsız ve dileyenin anında online görüş yazabildiği, bu nedenle de zaman zaman risk de taşıyan mail-grup sayfalarında bir dönem Kemal Oruç tarafından yazılmış bir görüşün silindiği iddiasına “İşte 3.Abdulhamid Ertuğrul’un sansürcülüğünün ilk olmadığının belgesi” manşetleriyle verilmiştir. Fakat hemen ertesi gün Kemal Oruç bu iddiayı yalanlamış ve Tiyatrom’un özgürlükçü tutumundan övgüyle bahsederek söz konusu yazının kendi tarafından yazılmadığını, adının kullanılarak ve "Evlilik testi" gibi tiyatroyla hiç ilgisi olmayan spam/reklam amaçlı abuk bir yazı olduğunu ve kaldırılmasının da kendi isteği ve Tiyatrom editörü ile mutabakatla gerçekleştiğini yazarak bu üçlüyü tekzip etmiştir. Görüldüğü gibi, Tiyatrom'un sansürcülüğüne tartışma konumuz olan polemik dışında bir tek örnek yoktur, bulunamaz da. Bir tek sansürlenmiş yazı bir yayını sansürcü yapar mı? Evet yapar. Ama bunun da ne tür bir sansür olduğu olduğu bu yazıda irdelenecektir.Esasen Tiyatrom'da, TKP'den Anarşistlere, ÖDP'den Mazlum-Der'lilere çok geniş bir siyasi yelpazeden isimler bağımsız olarak kendi kalemlerinden çıkan yazılarıyla direkt yer bulabilmişlerdir. Artısı bu tür siyasal yapılanmalar genellikle kendi taraftar çevreleri içinde kalan yayıncılık yaparken, büyük medyada da doğal olarak yer bulamazken, Tiyatrom bu tür siyasal yapılanmaların kendi çevrelerini aşarak belki de ilk kez geniş bir okura ulaşmalarında önemli bir köprü olmuştur. Bunu özellikle veda yazılarında Orçun Masatçı, Tiyatro Avesta gibi siyasal tiyatro yapan grupların temsilcileri de aynen benzer ifadelerle vurgulamışlardır. Veda yazılarında düşüncelerini dile getiren Tiyatro Avesta yönetmeni gönderdikleri metne sadece Türkçe değil Kürtçe olarak da sayfalarında yer veren Tiyatrom'un bu tavrının onlarda yarattığı motivasyondan övgüyle söz etmiştir. Zaman zaman tiyatro kapsamının sınırları da aşılarak siyasal tartışmalara dek yer bulabilmiştir. Yine siyasal görüş zenginliğinin yanı sıra mevcut tüm tiyatro derneklerinin kamuoyuna seslenmek için tereddütsüz kullandıkları ortak zemin Tiyatrom olmuş, dönem dönem resmi web siteleri olmayan bu tiyatro derneklerine tiyatrom özel bölümler açarak ev sahipliği yapmıştır.Elbette ki siyasal, toplumsal bir duruş gerçekleştirmeyi hedeflemeyene hesap sorulmaz. Örneğin hiç kimse bir magazin gazetesine "Neden şu toplumsal konuya yer vermedin?" diye hesap sormaz. Ancak demokrat, politik bir misyonu üstlenmişse ve yer vermemişse hesap sorulabilir. Bu nedenle de tiyatronline.com, tiyatrokeyfi.com, tiyatrodunyasi.com, tiyatro.net gibi siteler belki bazı gündem olaylarına hiç değinmez, yaşanan gelişmeleri hiç olmamış gibi sayfalarına yansıtmaz ama yansıtmadılar diye de pek de kimse hesap sormaz. Zira onların yayın tercihleri, yayın politikaları budur. Dolaysıyla da hiç girmedikleri konulardan dolayı sansürcülükle de suçlanamazlar. Fakat toplumsal duyarlılık gösteren toplumcu ve çok sesli bir portre çizen bir yayın buna uygun davranmazsa hesabı sorulur, sorulmalıdır da. Bu nedenle Tiyatrom'un sorgulanmasını, sizin süzgecinizden geçirilmesini bu yanıyla olumlu bir yaklaşım olarak görmekteyim.Yayın yaşamım boyunca gördüğüm ve defalarca dile getirdiğim bir yanlış vardır. Bir yayının demokrat olması ille de her görüşe yer vermesi anlamına gelmez. Eğer demokrat olmak sorgusuz sualsiz her yazıya yer vermek olsaydı o halde örneğin 30 muhafazakar kişi bulunur koordine edilir ve örneğin Birgün gazetesinin yarısı bu şekilde her gün muhafazakar kalemlerce işgal edilebilirdi, ya da tersine Zaman gazetesine ben her gün gönüllü olarak kendi görüşlerim doğrultusunda yazı yazabilirdim. Elbette ki her yayının kendisine yollanan her yazıya ille de yer vermesi gibi bir beklenti baştan abestir, mantık dışıdır. Benim görüşüme göre yayıncılıkta demokrat olmak ille de benimsemediğiniz görüşlere de yer vermek demek değil, siz kendi doğrultunuzda yayın yaparken sizinle aynı şekilde düşünmeyenlerin, karşıt görüşlerde olanların da yayın yapabilme, kendi yayınlarını hayata geçirebilme, özgürlüğüne engel olmamanız hatta gerektiğinde onların bu hakkını savunmanızdır.Bu bağlamda Tiyatrom'un da elbette ille de kendisine her iletilen habere, yazıya, yoruma, soruna yer vermesinin şart olduğunu düşünmüyorum. Kaldı ki olabildiğince geniş toleranslı yayıncılığına karşın, neredeyse 8 yıl boyunca iletilmiş her haberi, yazıyı atlamaksızın yayınlamış olsak da zaman zaman sınırlarımız, kısıtlamalarımız olmuştur. Örneğin belli tarihten itibaren ilan ederek artık “Biz hiç bir tiyatro ödülü haberine yer vermiyoruz” diyebildik, ve buna yayın kurulu üyesi olduğum Tiyatro… Tiyatro… Dergisi ödülleri de dahildir. Ben bu ilkemi uygularken Yayın Yönetmeni Mustafa Demirkanlı da saygı ile karşılamış, ilkemi bozmamamı desteklemiştir. Bu anlamda Coşkun Büktel’in “theope” iddialarını da yeterince ikna edici bulmayıp onun bu iddialarını istediği yerde dile getirme hakkına engel olmadan biz yer vermeyebilirdik. Bu durumda da olsa olsa duyarsızlıkla suçlanabilirdik ama sansürcü olarak anılmazdık. Örneğin tiyatro.net bu iddiaya hiçbir zaman yer vermemiştir ama ne Coşkun Büktel ve fanlarınca ne başka birilerince sansürcü site olarak anılmamıştır.Tiyatrom zaten temelde “bireysellikten ibaret kalan mücadeleciliklere” de çok fazla taraftar olmamıştır. Maalesef ki tiyatro dünyamızda bireysellik had safhadadır. Örneğin bir Işıl Kasapoğlu'nu ancak kendisinin ödenek dışı bırakıldığında muhalifleşmesini, onun dışında neredeyse hiç bir konuda sesinin duyulmamasının bizde yansıması doğal olarak onu bir muhalif olarak çok da ciddiye almamamızı getirecektir. Buna benzer onlarca geçici ve kişiselliğe dayalı hak arayışını yayın yaşamımız boyunca gördük, ikna edici ve toplumsal yanının olduğuna inanmış isek yer verdik ikna edici bir iddia olarak görmemişsek ve toplumsal hiçbir yanı olmayan bir kuyruk acısı, bir intikamcılık sezinlemişsek yer vermedik.Şimdi buradan Coşkun Büktel ve "Theope" polemiğine geçersek; Elbette "inanın başka hiç bir sansürümüz olmadı" gerekçesi mazeret değildir, bir tek konuda, bir tek yazıdan ibaret bir sansür de bir yayının sansürcü sayılmasına neden olabilir. Fakat bunun bir sansür olup olmadığını anlamak için konuyu o dönemin nesnel koşulları içerisinde değerlendirmek gerekir.POLEMİK VE SANSÜRCÜ NİTELEMESİ ÖNCESİ İLİŞKİLERİMİZ:Öncelikle Sayın Coşkun Büktel "Theope ve Özdemir Nutku" konusunda ilk açıklamasını yolladığında Tiyatrom o dönem yayınına son vermişti. Daha sonra yoğun isteklerle 3 ay gibi bir zaman diliminin ardından yeniden açılmıştı. Bu kapanma sürecinde gelen yazıya da doğal olarak yer verilmemişti. Bu durumun gerçekliği Coşkun Büktel'in bu basın duyurusunu yollaması ve Tiyatrom'un ilk kapanışı tarihleriyle de ispatlanışsa da Coşkun Büktel için kendi yazdıkları ve kendi savları dışında her şey bir safsata, her şey çocukça bahane, her şey geçersiz mazeret anlamına geldiği için dikkate almamak işine gelmiştir.Bizim açımızdan elbette ki bireysel haksızlıklar da toplumsal çürümenin bir göstergesidir, toplumsal mücadeleden ayrılamaz ve elbette ki haber değeri vardır. Fakat pek çok sorunun yaşandığı, salonların kapatıldığı, yıkılmaya çalışıldığı, bir din bilgisi hocasının Kültür Sanat Dairesi’nin başına getirildiği, bale salonunun mescit yapıldığı ve daha onlarca yakıcı sorunun yaşandığı tiyatro gündeminde Coşkun Büktel'in haksızlığa ve iftiraya uğradığı savı bizim açımızdan kendisinin hissettiği ölçüde yakıcı gelmemiş olabilir ve dolaysıyla da kapalı olduğumuz dönemde yollanmış bu e-mail üç ay kadar sonra yeniden yayına geçince atladığımız konulardan biri olabilir. Tiyatrom ilk kapanış dönemi ardından açıldığında doğal olarak o günkü değişmiş gündemle yayınına başlamıştır. Fakat Coşkun Büktel, gerek kendi kişisel sitesinden, gerek Hilmi Bulunmaz'ın yayınladığı üç ayrı blog üzerinden yani toplamda dört koldan mütemadiyen Tiyatrom'un bu konuya yer vermediğini dile getirmeye başlamış, konuyu adeta psikolojik bir baskı aracına dönüştürmüşlerdir.Toplumsal hiç bir sorunda kendisini taraf olarak görmediğimiz, yaşanan onca sorun karşısında adeta hiçbir sorun yokmuş gibi davranan, ancak kendisi sistemden zarar gördüğünde herkesin örgütlü bir şekilde kendisine sahip çıkmasını bekleyenler elbette ki çok da sempatiyle karşılanamayacaktır. Bize göre de Coşkun Büktel o dönem itibarıyla bu tarzda bir karakter sergilemektedir. (Sadece bir kaç aydır sitesinde kendi dışında bazı sorunları sayfasına taşıdığını görmeye başladık.) Coşkun Büktel'in isyankarlığı bu anlamda toplumsal yanı olsa dahi bireysel durmaktadır. Kendi bireysel yaşanmışlığını toplumsallaştırma çabası olarak durmaktadır. Dolaysıyla da Coşkun Büktel için bir tek sorun vardır, bizler için pek çok sorun vardır yayıncı olarak üzerine eğilmemiz gereken.Bırakınız bir eserin "kopya olabilir incelenmesinde yarar var" şeklinde itham edilmesini, eserlerin bire bir çalınıp yayınlandığı, sahnelendiği bir ortamda Türkiye tiyatrosunun adeta çökertilmeye çalışıldığı iktidar döneminde Coşkun Büktel'in kendi mağduriyetinden yola çıkarak en üste oturtmaya çalıştığı sorunu günün koşullarında genel anlamda ne o denli yakıcı bir sorundur ne de Coşkun Büktel'in ben merkeziyetçi tutumu "ille de arkasında durulacak ve mücadelesi toplumsallaştırılacak" bir kişi görüntüsü vermekten uzak bir portredir. Kaldı ki eseri sahnelenirken sansürlenenler, sahnelenme aşamasında kaldırılanlar, yasaklanan çocuk oyunları ve daha pek çok sansürcülük konusunda Coşkun Büktel ya da sadece onun eserinin müdafaası için 6 ayda bir kalemini kullanan Feridun Çetinkaya'yı bir tek kere bir yazara ve bir eserlere sahip çıkan tutumda görmememiz de Tiyatrom gibi çok okunan bir sitenin, onun kişisel sorunundan yola çıkarak verdiği mücadelesinin yılmaz savunucuları olmamamızda elbette etkenlerdendir.COŞKUN BÜKTEL KENDİ HAKLILIĞINA VE DELİL VAR ŞAHİT VAR SAVLARINA KENDİSİ İNANIYOR MU?Coşkun Büktel bir başka eserinde kullanılan bazı unsurların çalınarak bir dizide kullanıldığına ilişkin dava açmıştır. Göğüse dövme yaptırılması (ki bugün yaz aylarında kıyı kentlerinde çarşıda yürüyüş yaparsanız ayaküstü göğsüne dövme yaptıran onlarca yerli, yabancı turiste rastlarsınız) ve ardından sevgilisinden ayrıldığı için bu dövmeyi silme, kazıma çabası (ki dövmesinden daha sonra kurtulmak isteyenlerin benzer şeyleri sıkça denediği de bilinen bir gerçektir) ama bunların kendi özgün buluşu olduğu ve çalındığı iddiası ile dava açmıştır. Coşkun Büktel’in eserimi çaldılar diye açtığı dava sürüyor mu yoksa kimin lehine sonuçlandı Coşkun Büktel artık bu konuya yer vermediği için bilemiyoruz.Bildiğimiz şu ki belki Hilmi Bulunmaz ya da İATP-G bu tür konularda hukuğa başvurmayı tercih etmeyen yapılarda olabilir ancak Coşkun Büktel gerçekten haklı olduğuna inandığı konuda gerektiğinde tereddüt etmeden yargıya başvurmaktadır, örneği vardır. O halde Özdemir Nutku hakkında elimde kanıt var, şahit var diyerek kamuoyunu ayağa kaldırmaya çabalarken öte yandan en ufak bir hukuki süreç başlatmadığı bir konuda bizim de onu yeterince inandırıcı, ikna edici ve onunla aynı yakıcı hezeyanda bulunmama hakkımız vardır. Eğer söz ettiği şekilde kanıtlı, şahitli bir haksızlıktan söz ediyorsa daha önce, çok daha tartışabilir bir nedenle başkalarına açtığı davayı neden Özdemir Nutku'ya yönelik açmak yerine kamuoyu baskısından medet ummaktadır?Coşkun Büktel'in, Özdemir Nutku skandalı olarak nitelendirdiği suçlamalarını yıllardır toplumsallaştırma çabası içerisinde olmasına karşın bugün hala baktığımızda tiyatro dünyasının da çok fazla bu konuyu sahiplenmediği, bunca çabaya karşın sadece bir elin parmakları kadar taraftar bulduğu iddiaları tiyatrom’un da ikna edici bulmama, yayınlamama hakkı da vardır elbette. Yüzlerce kişiden oluşan tiyatro dünyasında sadece Polat İnangül, Feridun Çetinkaya ve Hilmi Bulunmaz'dan ibaret kalındığı da görülmektedir ve bu sahiplenmenin bugün artık Ömer F. Kurhan tarafından adı konmuş bir "fanlaşma" olduğu da hissedilmiştir..Neden bu bir fan girişimi gibidir, sorusunu kendimize sorarsak;Feridun Çetinkaya tiyatro eğitiminin ve birikiminin aksine öğrenebildiğimiz kadarıyla reklam sektöründedir ve bir tiyatro yayını (sanal fanzin) gerçekleştirmesine karşın tiyatronun birbirinden yakıcı sorunlarına neredeyse hiç değinmezken (ancak eskiden beri polemikte olduğu kişilere fırsatını buldukça yeni hamlelerde bulunmaktadır), verdiği görüntü itibarıyla Feridun Çetinkaya adeta yedekte saklanan, ancak ihtiyaç duyulduğu anda üçüncü bir kalem olarak ortaya çıkıp, kayıtsız şartsız bir Büktel savunuculuğuna soyunmaktadır ve bu da Ömer F. Kurhan'ın tanımlamasıyla fan görüntüsü vermekte, adeta Coşkun Büktel ve Feridun Çetinkaya adını özdeşleştirmekte “Coşkun Çetinkaya” yapmaktadır. Bu özdeşleştirmeyi anlatan bu isim türetmeyi Hilmi Bulunmaz’ın neden kınadığını anlamakta da güçlük çektim, zira kendisi isimlerle oynamada, isimlerden türetmeler yapmakta, isimlere ön, arka ekler koymakta adeta üstattır Örneğin, Aykut Dokuzışıklar, örhan Aklaya, 3 ve 4. Abdulhamid’ler gibi. Arama motorlarında bulunmaz kaygısını ise boş versin zira her yazı arama motorlarında bulunsun kaygısıyla yazılmıyor, Ömer F.Kurhan’ın özdeşleşmeyi anlatan iki ismin sentezini yaratması tam da amacına uygun bir kullanımdır)Fanlıkla suçlanan diğer isim Hilmi Bulunmaz’a gelirsek, Sayın Bulunmaz hemen her konuda toplumsal ve sosyalist bir duyarlılık gösterse de Coşkun Büktel konusunda gösterdiği taraftarlık diğer konulardaki ve sosyalist tutumlarındaki tarzda değil adeta birtakım taraftarının kayıtsız şartsız takımını savunması gibi nüksetmektedir. Zira örneklemek gerekirse, Hilmi Bulunmaz'ın en can alıcı konularından birisi tiyatro insanlarının (sadece sosyalist olanlar değil tüm tiyatrocular için) dizilerde ve medyada yer alması af edilemez bir suçtur. Oysa aynı Hilmi Bulunmaz için Coşkun Büktel'in bir dönemler mafya komedi dizisi "Ana"da oynamış olması, halen "Arka Sıradakiler" adlı bir TV dizisinde kısmen yazarlık yaptığını öğrendiğimizde doğal olarak bu tür çalışmalara en ağır eleştirilerde bulunan Hilmi Bulunmaz'ın tutumunu merakla bekledik.Fakat en ufak bir şekilde konuya girmediğini de gözlemledik. Oysa şunları yapabilirdi:"Evet Ben Coşkun Büktel'i şu şu yönlerden savunuyorum her zaman arkasındayım ama bu yönünü de şiddetle kınıyorum." Diyebilirdi, demedi ya da diyemedi.Veya Coşkun Büktel'in eserlerinin ödenekli kurumlara girmesi engellenmiş, o da istemeyerek medyada yer almış diyebilirdi, ki bu durumda benzer mazeretler medyada yer alan herkes için sıralanabilir ve mutlaka herkesin geçerli nedenleri olabilecektir. (Kimi tiyatro bölümünü bitirmiştir ama kendisine tiyatroda yer bulamamıştır, kimi salonunun kirasını, vergi borcunu çıkaramamıştır, mecbur oynamıştır gibi…)Veya Hilmi Bulunmaz bu konuda üçüncü bir şık olarak "Ben genel anlamda medyaya karşıyım, ama Coşkun Büktel'in bu dizileri farklıdır, yararlıdır, onaylıyorum" diyebilirdi.Ya da son bir şık olarak; "Coşkun Büktel benim arkadaşımdır, tiyatral olarak yazdığı eserlerini de çok beğeniyorum, diziler ve medya için çalışmasını ise onaylamıyorum, ama arkadaşım olduğu için iltimas geçiyor eleştirmiyorum, ama dizisini de övmüyorum kısaca ben onun bu yönünü görmezden geliyorum" diyebilirdi, ki sanıyorum aslında bu konuda sessiz kalarak tam da bunu söylemektedir.Zira bugün artık dizilerde oynayan kaybettiğimiz sanatçılara TV’de oynadığı için yine eleştirisini dile getirip, ama öte yandan Tanrıdan rahmet dileme inceliği gösteren sayın Bulunmaz’ın geçmişte bu konuda çok daha sert olduğunu, ölmek üzere olan sanatçılara dahi çok ağır hakaret dolu ifadelerde bulunduğunu hatırlarsak sayın Bulunmaz’ın Coşkun Büktel’in medyaya katkılarına da en azından bir eleştirisi olmalıydı. Siz eğer hiç bir bağlantınız, tanışıklığınız olmayan dizi oyuncularına eleştiri getirip, çekim için gittikleri yerlerde saldırıya uğrayan dizi oyuncularına ağır sözler sarf edip en yakınınızdakini görmüyorsanız bunun adına miyop denmez, iltimas denir.Peki bir yayıncının dostları lehinde görmezden gelme hakkı var mıdır? Evet diliyorsa TV-Medya konusuna hiç girmeyebilir, görmezden gelebilirdi, ama birisi için gördüğünü diğeri için görmeme hakkı en başta ne bir yayıncılık ne de sosyalistlik etiğine sığmaz hatta ve hatta dürüstlük kavramıyla hiçbir şekilde bağdaşmaz.Bu olgulardan yola çıkarak da Ömer F. Kurhan'ın, “Coşkun Büktel fanları” nitelemesi farkında olsalar da olmasalar da Feridun Çetinkaya ve Sayın Hilmi Bulunmaz için doğrulanmaktadır. Farkında olarak ya da olmayarak Hilmi Bulunmaz da maalesef aynen Feridun Çetinkaya gibi Coşkun Büktel'in fanı durumuna düşmüştür, düşürülmüştür.Kaldı ki futbol fanatiği dahi fanatikliğin kayıtsız şartsız körü körüne bağlanmışlığına rağmen zaman zaman takımlarını ve yöneticilerini eleştirirler fakat Coşkun Büktel fanları futbol fanatiklerinden dahi daha fanatikçe bağlı olmalılar ki Coşkun Büktel asla eleştirilemez bir yerde durmaktadır. Hilmi Bulunmaz Büktel’i kendisine yakın bulma ve koruması altına alma nedenini onun “Gerçekçiliğine” bağlamaktadır. Elbette ki gerçekçiliğinden dolayı baş tacı ettiğiniz bir yazara siz de gerçekçi davranıp gerektiğinde eleştirebilmelisiniz. Şimdi bu saptadığımız gerçekleri göz önünde bulundurursak, özetleyerek:1- Coşkun Büktel, toplumsal ve genel anlamda siyasal, toplumsal ya da tiyatral duyarlılık geliştirmemiş ya da bunu bugüne dek yansıtamamış bir kişi görüntüsü vermektedir.2- Ancak bireysel bir mücadeleden yola çıkıp, bunu toplumsallaştırma çabasına girmiştir. Elbette ki bireysel yaşanmış haksızlıklar da toplumsaldır, yapılanmaların sorgulanmasını gerektirir.3- Fakat Coşkun Büktel, iddiasını kanıtlayamamış, kendine göre geçerli şahidi ve delili olduğunu söylese de bunlara dayanarak ne hukuksal bir sürece geçebilmiş ne de haklılığına kamuoyu itibar etmemiş, sadece fanatik taraftarı üç isimden ibaret bir destekçi bulabilmiştir.Bu durumda da Tiyatrom için "Bu haklılığı şaibeli iddia" olarak görülecekti ve bu durumda haber değeri taşımayabilir, olmazsa olmaz ya da ille de üstüne gidilmesi gerekli yakıcı bir konu olmayabilirdi. Kaldı ki Tiyatrom'un yayın dışı kaldığı bir dönemde cereyan etmiş, tekrar yayına geçtiğinde ise pek çok yakıcı konu arasında eski bir gündem maddesine dönüşüp göz ardı edilmiştir.Ancak, o dönemlerde yeni yeni haberdar olduğumuz Hilmi Bulunmaz'ın bloğu pek çok konuda toplumsal bir duruş sergilemekte, Sayın Hilmi Bulunmaz hiç bir şahsi beklenti ya da çıkarı olmaksızın toplumsal yanı olan pek çok konuda duyarlılık göstermektedir. Bu anlamda Tiyatrom'u da açtığı kampanyaları, dile getirdiği konuları nedeniyle sıkça desteklemektedir. Hilmi Bulunmaz'ın ısrarla Tiyatrom'un "Büktel-Nutku" konusuna yer vermediğini vurgulaması ve bunu her gün biraz daha psikolojik baskıya dönüştürerek sürdürmesi sonucu tiyatrom "Büktel-Nutku" konusuna üzerinden bir hayli zaman geçtikten sonra yer vermiştir.Kaldı ki Coşkun Büktel yıllardır Özdemir Nutku'nun "çalıntı" imasıyla eserini ve kendisini karaladığını iddia ederken ve bunun üzerinden fırtınalar koparma gayreti sergilerken kendisi henüz aramızda en ufak bir sorun ya da sürtüşme yokken beni benzer şekilde itham etmiş ve özgeçmişime ithafen "sözde gazetelerde çalışmış, Hürriyet'te çalışmış, nerden bileceğiz Hürriyet’de yazdığını" benzeri cümlelerle bir anlamda beni yalan söylemekle itham etmiştir. Theope mi daha değerlidir, benim Hürriyet'de ya da basında geçmişim mi diye sorarsanız, herkesin geçmişi, onuru ve eseri kendisi için elbette daha değerlidir. Coşkun Büktel'in kendi onurunun savunuculuğunu yaparken, gerektiğinde başkalarının onuru üzerine ne kadar rahatlıkla iftiraya dek varabilecek açıklamaları olabileceğini yazının ilerleyen satırlarında okuyacaksınız.SÖZDE SANSÜR NASIL CEREYAN ETTİBu konunun Tiyatrom'da yer almasının ardından Mustafa Demirkanlı ve Hilmi Bulunmaz birer yazı ile polemik başlatmıştır. Bu polemikte o an itibarıyla hiç bir sakınca görülmeden yer verilmiştir. Ancak, Hilmi Bulunmaz'ın polemiğin devamında ikinci yazısı oldukça ağır olmuş, oldukça ağır iadeler, küfür, sövgü ve hakaret boyutunda nitelemelerle tarafımıza ulaşmıştır. (Sıçtığı yere kadar kovalamak, Şerefsiz, alçak Mustafa , pespaye, lağım çukuru gibi ifadelerin bolca yer aldığı bir yazı)Elbette ki özgürlükten anlaşılması gereken fikir, düşünce, söz ve ifade özgürlüğüdür. Karşısındakine hakaret, sövgü, tehdit hiç bir ideolojinin, dünya görüşünün ve yayıncının onaylamayacağı ve geçit vermeyeceği bir özgürlük türüdür.Doğal olarak Tiyatrom da yapması gerekeni yapmış ve bu noktaya tırmandırılmış ve muhtemelen daha da aşırı bir tırmanışla seyredeceğini tahmin etmenin zor olmadığı bu polemiğe yer verilmeyeceği ve bu üç kişiden bu konuda gelecek yazılara yer verilmeyeceği açıklanmıştır.Yani sınırlanan bir tek yazı değil bu konudaki polemiktir. Bu sınırlamaya dahil olan Coşkun Büktel kadar Mustafa Demirkanlı'dır da, Hilmi Bulunmaz'dır da.İlk yazıyı yazan ve sayfalarımızda yer alan Coşkun Büktel'de olabilirdi ya da sadece Coşkun Büktel'in yazacağı varsayılan yazı değil Mustafa Demirkanlı'nın veya Hilmi Bulunmaz'ın ikinci, üçüncü, dördüncü....... yazılarına da dur denmiştir.Bu nedenle Feridun Çetinkaya'nın, Tiyatrom "Coşkun Büktel'in henüz yazılmamış yazısına sansür koydu" yaklaşımı yanlıştır. Yayını durdurulan Coşkun Büktel'in henüz yazılmamış yazısı değil bu polemiğin ta kendisidir, bütünüdür, diğer iki kişinin de muhtemel sonraki yazılarıdır.Nasıl henüz ortada bile olmayan yazılmamış bir Coşkun Büktel yazısından söz edilebiliyorsa aynen henüz ortada olmayan yazılmamış Hilmi Bulunmaz ve Mustafa Demirkanlı'nın bu konuda yeni yazılarından söz edilmesi de o denli beklenen bir durumdur ve dolaysıyla onlara da dur denilmiştir.Zaten tam da bu nedenle bir kişi ya da bir yazıya değil bu polemiğe son verilmiş ve bu da çok net bir şekilde ifade edilerek tansiyonun istenmeyen seviyelere çıktığı ve sövgüye, küfüre, hakarete vardırılma aşamasındaki bu polemiğe, dolaysıyla da Mustafa Demirkanlı, Hilmi Bulunmaz, Coşkun Büktel’den bu anlamda gelecek yazılara yer verilmeyeceği bu kişilerin tırmanmış bu polemik dışında başkaca yazılarına her zaman açık olduğumuz da vurgulanmıştır. Burada küfür, sövgü, hakarete varan polemiğin yer almayacağı çok net dile getirilirken Feridun Çetinkaya bunun salt Coşkun Büktel'e sansür olduğunu ısrarla işaret ederken fan'lık görevini yerine getiriyor, ortada diğer fan'daşı tarafından yükseltilmiş tansiyonu küfürü, sövgüyü, hakareti ise halının altına süpürüp gizlemeyi tercih ediyor.Eğer Feridun Çetinkaya henüz ortada bile olmayan yazılmamış Coşkun Büktel yazısının sansürlendiğini iddia ediyorsa aynı şekilde Hilmi Bulunmaz ve Mustafa Demirkanlı'nın da henüz ortada bile olmayan yazılmamış muhtemel ikinci, üçüncü yazılarının, cevaplarının da savunucusu olmalıdır. Nasıl ki Coşkun Büktel'in ortada olmayan yazılmamış bir yazısı söz konusu ise onların da henüz ortada olmayan yazılmamış (bu polemikte) sonraki tüm yazılarına yer verilmeyeceği açıklanmıştır. Daha da doğrusu Feridun Çetinkaya bu durumda bu polemiğin tüm taraflarınca sürdürülmesinin taraftarı olmalıdır. Küfürlü, sövgülü, hakaretli ve kanunen de suç sayılabilecek polemiğin değil.FERİDUN ÇETİNKAYA (VE DOLAYSIYLA DİĞERLERİ) TARAFINDAN DİLE GETİRİLMEYEN BİR DİĞER GERÇEK: SANSÜRLENDİĞİ SÖYLENEN COŞKUN BÜKTEL, YAZISI TİYATROM'DA YAYINLANDI! ÜSTELİK DE YAZILDIĞININ HEMEN AYNI GÜNÜ!Burada her ne kadar bir kişinin makalesine, köşe yazısına değil polemiğin tüm taraflarıyla bütününe bu kısıtlama getirildiği çok net ifade edilse de diğer iki katılımcı (Bulunmaz ve Demirkanlı) daha atak davranıp küfürsüz, sövgüsüz ilk yazılarıyla bu durdurma kararımızdan önce yer bulabilmiş, ancak ikinci turda Hilmi Bulunmaz tarafından küfür, sövgü başlatılınca polemik sonlandırılmış, Coşkun Büktel ise henüz yazamadığı yazısı ile bir anlamda mağdur durumunda kalmıştı. Bu nedenle biz bu seviyesizleşen polemiğe son verdik vurgusunu da yaptığımızdan dolayı, polemiği bir daha açılmayacak şekilde yayından çektik, fakat Coşkun Büktel'in bir türlü yazamadığı, o yazılmadan sansürlendi iddialı yazısı yazılıp kendi sitesinde yayınlandığı gün, hemen alıp ana sayfamızda bir makale şeklinde noktasına dahi dokunmadan yayınladık.Neden?a) Çünkü diğerlerinin birer yazıyla yer bulduğu ve Coşkun Büktel'in bu anlamda haksızlığa uğradığı vurgulanıyordu, bunu gidermek istedik.b) Bu konunun (Theope) asal unsuru ve mağduru Coşkun Büktel idi ve onun yazma hakkına daha titizlenerek yer vermemiz doğru olacaktı.c) Coşkun Büktel'in yazısında Tiyatrom.com a oldukça yoğun eleştiri vardı ve bizim bu yazıya yer vermememiz Tiyatrom'un kendine yönelik eleştirileri susturduğu gibi bir izlenim verebilirdi.İşte bu nedenle Coşkun Büktel'in yayınlamadılar, daha yazılmadan sansür koydular denilen yazısını POLEMİĞİ KAPATMIŞ OLMAMIZA RAĞMEN YAZININ YAZILIP BİTTİĞİ GÜN HEMEN ANA SAYFAMIZDAN YAYINA GİRDİ… Polemiği durdurmada bütün haklı gerekçelerimizi görmezden gelseniz dahi bu durumda Tiyatrom Coşkun Büktel’in yazısını sansürledi değil ancak sansürleyeceğini söyledi deme hakkınız olabilecektir, çünkü sansürlendiği iddia edilen yazı yazının yazılıp bittiği gün gecikmeksizin tiyatromda yayınlanmıştır!Elbette bu her şeye rağmen Tiyatrom'un kuyumcu terazisi hassasiyeti ile yaptığı bir duyarlılıktı. Küfürlü, sövgülü polemik evet kapatılmıştı ama Coşkun Büktel'in yazısı yukarıdaki maddelediğimiz hassasiyetlerimizden dolayı bir bağımsız makale gibi tiyatrom okurlarına sunulmuştu. Ama bugün ne Coşkun Büktel ne Feridun Çetinkaya bunu anma gereği duymuyor bile.Tiyatrom küfürlü sövgülü noktaya varan polemiği durdurdu ama Büktel'in savunma hakkına yer verdi, yazıyı olduğu gibi yayınladı da demiyor.Hatta Tiyatrom, Coşkun Büktel'in yazılmamış yazısına sansür uygulayacağını söyledi ama uygulamadı, sonradan yer verdi şeklinde de dillendirilmiyorZira bunu söyledikleri takdirde aslında Tiyatrom'da hiç bir zaman hiçbir yazının sansürlenmediği, sansürlenen bir tek yazının Hilmi Bulunmaz tarafından gönderilen küfürlü yazı olduğunu kendi ağızlarından itiraf etmiş olacaklardır!Ne deniyor? Tiyatrom Sansür uyguladı...Neye uyguladı?Coşkun Büktel'in söz konusu yazısına mı?Hayır, polemiğe dair gelecek yazıları yayınlamayacağını açıklamasına karşın, Coşkun Büktel'in yazısını yazı yazılıp bittiği gün yayınladı.O halde neye yer vermedi Tiyatrom?Geriye ne kaldı yayınlanmayan?Sadece "Sıçtığın yere dek kovalarım, bok çukuru, Şerefsiz Mustafa Demirkanlı” gibi ifadelerin yer aldığı yazı.O halde Feridun Çetinkaya Tiyatrom sansürcüydü diye zihinlere yerleştirmeye çalışırken neye dayanıyor?Coşkun Büktel acaba Feridun Çetinkaya’dan “aslında yayınlanmayacağı söylense de yazım hemen o gün tiyatrom’da yayınlanmıştı” gerçeğini gizledi mi?Peki ama Feridun Çetinkaya kendi gözlemlemediği, takip etmediği, tanığı olmadığı bir sürecin mi amigoluğunu yapıyor?Doğrusu ya her ne kadar tanışmasam da sayın Çetinkaya beyefendi ve zeki birine benziyor gözlemcisi olmadığı, bilgi sahibi olmadığı bir konuda fikir yürütecek dangalak biri gibi durmuyor, o halde geriye tek seçenek kalıyor Çetinkaya fanlığının gereğini yerine getirip gerçekleri bilerek ve isteyerek gizliyor, bu yazı tiyatromda yayınlanmamış gibi bir çarpıtmayla tiyatrom’a Coşkun Büktel’in yazısını sansürleme iftirası atıyor. Zira bu gerçeği bilen birisi “tiyatrom sansürcülük yaptı” değil, en fazla “tiyatrom sansürcülüğe niyetlenmişti” diyebilir.O halde bu fanlar neye dayanarak tiyatrom sansürcülük yapmıştır diyor?Coşkun Büktel'in söz konusu yazısı yayınlandığına göre, yayınlanmamış tek yazı olan küfürlü sövgülü yazıya mı?O zaman bu fanlar onu dile getirsin, küfür de olsa yayımlanmalı desin. Zira bir zamanlar ısrarla bu küfürlü yazının yayınlanması gerektiğini de savunmuşlardı.Tiyatrom'da sekiz yıl boyunca sansürlenmiş tek yazı, bu küfürlü, sinkaflı, sövgülü yazıdır!Var mı içinizde utanmadan bu yazıyı savunacak?YAŞASIN SANSÜR YAZISINA GİDEN SÜREÇCoşkun Büktel'in bu yayınlanmadığımız iddia edilen yazısına da diğer her yazar gibi ana sayfamızda yer verdikten ve yazı yoğunluğuna göre tüm yazıları belirli süre (bu süre en az bir haftadır) ana sayfamızda tutup çektiğimizden dolayı belli bir süreç sonra bu konuda Coşkun Büktel de cevap hakkını kullanmış olarak yer almış ve konu bizim için kapanmıştır, yazı ana sayfadan arşive çekilmiştir.Fakat Coşkun Büktel için Türkiye tiyatrosunun en büyük sorunu kendi yaşadığı sorun olsa gerek ki, herhalde Tiyatrom'un da kendi sayfaları gibi bunu kocaman başlıklarla ve bir kaç ay boyunca tutmasını beklediğinden olsa gerek... Ya da en azından fanlarından Hilmi Bulunmaz gibi her gün bir kaç defa Özdemir Nutku-Büktel konusunu üstlere çekerek manşet yapmamızı bekliyor olsa gerek ki tatmin olamadılar. Yani Ertuğrul Timur ve onun çok okunan sitesi de Coşkun Büktel fanlarından olmalıydı ki tatmin olsaydı.Tabi Coşkun Büktel ve dolaysıyla fanları asla tatmin olmamıştır ve Tiyatrom üzerine ağır eleştiriler, sansürcülük iddiaları adeta yaygaraya dönüştürülerek sürdürülmüştür. İşte tam da bu aşamada Tiyatrom editörü olarak benim verdiğim cevap “Yaşasın Sansür” yazısı ile yerini bulmuştur. Onların bugün itibarıyla suç unsuru olarak sunduğu satırları ben bugün dahi övünçle ve haklılıkla kopyalıyorum:"Ama birisi kendi oyunundan dolayı kopardığı fırtınanın yıkıcı ve şahsi etkisini buraya taşımadık diye, bir diğeri "alçak, pespaye, şerefsiz, lağım çukuru, dangalak, ve daha buraya asla yazamayacağım kadar duyup okuyabileceğiniz en ağır sözlerle bezediği yazısına yer vermedim diye beni ve tiyatrom'u sansürcü ilan etmiş. Varsın etsin. Bu durumda bana düşen bir tek şey kalıyor, bu düzeysizliğe ve şahsiciliğe taviz vermemek sansür ise "Yaşasın sansür" demek."Tiyatrom çok seslilikte kendini yeterince kanıtladığı halde ve bu polemiği kaldırma nedenini de küfür ve sövgülerden dolayı olarak çok net sergilediği halde Tiyatrom'un sansürcülüğü iddiası adeta bir yaygaraya dönüştürülerek taraftar bulunmaya çalışılmıştır.Ne o gün ne bugün bir elin parmağını geçmeyen bu yaygaralar artık çok daha net göstermiştir ki ortada verdikleri mücadele ne bu yaşanan konunun toplumsal boyutu, hak arayışı değil reklamın kötüsü olmaz ya da Ömer F. Kurhan'ın deyimiyle magazinci mantığında yürütülmeye çalışılmaktadır.İşte o noktada Tiyatrom editörü olarak tarafımdan bugün kendilerine dayanak yapmaya çalıştıkları “Yaşasın Sansür” yazısı kaleme alınmıştır. Tiyatrom okuru da Tiyatrom gibi bu yaygaraya pabuç bırakmayacak niteliktedir, buna güvenerek konuyu bir anketle okurlarımızın denetimine sunduk.ANKET KONUSU:Feridun Çetinkaya anketimizi hileli olarak tanımlamaktadır. Hileli diyebilmesi için sayılarla oynanması gerekir. Oysa Tiyatrom anketleri her bir IP'den tek oy kullanma esasına dayalı, sanal ortama göre en güvenilir sayılabilecek yöntemleriyle oluşturulmaktadır ve teknik anlamda bir hile söz konusu olmamaktadır. Anket sonuçları her an herkes tarafından tıklanıp kendiliğinden görülebilecek şekildedir.Ancak sorunun kasıtlı, yönlendirici ve oy kullanan kişiyi etkileyecek şekilde düzenlendiğini iddia edebilirler ki zaten asıl iddiaları da budur, buna ancak keşke Tiyatrom bugün de hala yayında olsa ve buyurun soruyu siz hazırlayın ben aynen yayınlayayım diyebilseydim.Zira bunca yıldır kopardıkları fırtınaya rağmen kendilerine bulabildikleri taraftar sayısı 4 (yazıyla dört) kişiden ibaretse daha ne bekliyorlardı?Nasıl bir sonuç bekliyorlardı?Bunca çabalarına karşın kendilerine hak veren kişi sayısı dört de kalmışsa Tiyatrom da soru her ne şekilde sorulursa sorulsun alacakları sonuç yine bu dördü aşamayacaktı.Eğer 4 taraftarın üstüne çıkabiliyordular ise neden kendi kalemlerinden çıkma sayfalar dolusu yazılarla bunu başaramamışken Tiyatrom'un üç satırlık sorusunda kabahat arıyorlardı?Anket sonuçlarında aksini düşünmeleri, bir galibiyet beklemeleri bile onları yeterince gülünç duruma düşürüyor.Ha evet soruyu dile getirdiğimizde bir teknik hata yaparak Coşkun Büktel'in eserlerinin repertuar kurulundan geçmediğini yazmıştık, oysa repertuardan geçmiş, sahnelenmek için seçici kurulda seçilmemişti, hatta yıllarca önerilmemişti. Bu düzeltmeyi de zaten yaparak özür dilemiştik.Sanıyor musunuz ki siz o anket sorusunun üzerindeki yazıda “repertuar kurulu” yerine “seçici kurul” yazsaydı tiyatrom okurunun oy yüzdesi değişecekti?Ama elbette suratlarında tokat gibi patlayan bu anketle, anketi hileli ilan etmeleri doğaldı.Eğer anket sonucuyla yüzleşmeyi göze alabiliyorlarsa buyursunlar anket sorularını kendileri yazsınlar ben istedikleri sitede özel rica edip, gerekiyorsa ücretli reklam gibi koydurup yayınlatacağım. (Hoş gerçi Büktel'in karşılaşacağı sonucu bile bile reklamın kötüsü olmaz mantığıyla bu teklifime atlaması da muhtemel.)İPLERİN KOPTUĞU VE COŞKUN BÜKTEL VE FANLARININ HER TÜR AHLAKİ DEĞERLERİ, ETİK KURALLARI BİR YANA BIRAKARAK TİYATROM'A VE BANA ÇILGINCA SALDIRDIKLARI DÖNEMBugüne dek tiyatro dünyası ve tiyatro yayıncıları sadece gönderdikleri metni dikkate almayıp yer vermemişti. Oysa Tiyatrom yer vermeme bir yana onları eleştirmiş, kamuoyu nezrinde reddetmişti.Yani artık onlar için Ertuğrul Timur'un katli vacipti.İş o denli çığırından çıktı ki önce sansürcü 3.Abdulhamid şeklinde defalarca atılan manşetler, ardından özel yaşamıma dek kusur arama çabaları, hatta tüm yayıncılığım boyunca asla ve asla sadece bir işçi olarak çalıştığım kurumun adını bile anmadığım, işçi statüsünde çalıştığım kurumla yaptığım internet yayıncılığını hiç bir zaman karıştırmamaya özen gösterdiğim halde sadece benimle uğraşmak ve yıldırmak adına çalıştığım kurumdaki tiyatroyla da benimle de hiçbir ilgisi olmayan faaliyetler dahi (Shell eco-marathon gibi) Hilmi Bulunmaz'a ait sitede ağır eleştirilere hedef olabildi. Oysa elbette ki Hilmi Bey kuyum malzemeleri satın aldığı ya da sattığı kişi ya da kurumlarla ne kadar ilgiliyse, Coşkun Bey dizide çalıştığı Fox TV'nin günah ya da sevaplarından ne kadar sorumluysa, Feridun Bey reklamını yazdığı şirketlerden ne kadar sorumluysa elbette ben de çalıştığım kurumdan o kadar sorumluyum ya da çalıştığım kurum benden o kadar sorumlu. Ama Ertuğrul Timur bir şekilde cezalandırılmalıydı ama nasıl…Tabi saldırılar ne bununla sınırlı kaldı ne de lakap takmaktan ibaret terbiye düzeyinde. Hani olsa ki geçmişimde bir skandal bulsalar itinayla tam da bir magazinci yaklaşımıyla manşete taşıyacaklardı ki neyse tüm yaşamımla her zaman göz önündeydim ve açık bulamadılar.Zaten olumlu yaklaştıklarında kullandıkları fotoğrafla, size kızmaya başladıklarında kullandıkları en kötü fotoğrafınızı bulup kullanıyor olmaları bile tam da magazin gazetecisi yaklaşımının tipik ve kompleksli tezahürleri değil midir?İster istemez bu konuda da Ömer F. Kurhan'ın magazinci yaklaşımı tanımlamasına hak veriyor ve ah ah, bana yayın yoluyla Çin işkencesi uygulanırken neredeydiniz İATP'ciler diye de serzenişte bulunuyorum.BELDEN AŞAĞI SALDIRILARÖzel yaşamımda bulamadıkları belden aşağı vuracakları konuyu adeta kendileri yarattılar. Evet, Ertuğrul Timur penis büyütücü pazarlıyordu! Nasıl oluyor da hayatında penis büyütücü görmemiş, dokunmamış Ertuğrul Timur penis büyütücü satardı? Sitesine reklam vermek isteyenlere kusura bakmayın, reklam almıyorum, ama yararlı görmüşse isterseniz bir süre bedava yayınlarım deyip, hosting ve domain parasını cebinden karşılayıp reklam almazken böyle bir ürün pazarlardı?Doğrusu ya ben de merak ettim.Meğer tiyatrom.com altında yer alan bir webservis.gen.tr’den edinilen ve sitelerimizin istatistiki bilgilerini tutan 1x1.5 cm olarak Tiyatrom'un altında yer alan sayacın üzerine tıklanırsa bu webservis.gen.tr nin sitesine gidiliyormuş, orada dini sitelerden, sosyalist sitelere binlerce sitenin üye olduğu bu Türkiye'nin en güçlü toplist sitesinde de bir kenarda bir erotik shop reklamı varmış.Eğer Tiyatrom’un en altındaki sayacı birisi tıklarsa webservis listelerine ulaşır, orada da erotik shop reklamına denk gelebilirmiş.Kaldı ki İstanbul'un en büyük meydanlarında, yıllarca Taksim Sahnesi’nin üzerinde bu erotik shopların ta kendisi yer alırken, bundan Taksim Sahnesi ne kadar sorumlu ise elbette Ertuğrul Timur'da webservis'in aldığı reklamdan o kadar sorumluydu.İşte Ertuğrul Timur'a saldırmak için bulamadıkları geçerli nedeni böylece yaratmış ve günlerce Ertuğrul Timur penis büyütücü satıyor şeklinde bana göre işi aşağılık bir yayıncılığa dek vardırmışlardır.Bir yazısında ya da videosunda hatırlamıyorum, satır arasından öğrendiğimize göre bu müthiş buluşu Coşkun Büktel keşfediyor ve birlikte manşetlerle Hilmi Bulunmaz'ın üç, Coşkun Büktel'in bir olmak üzere dört siteden Ertuğrul Timur penis büyütücü satıcısı olarak günlerce ilan ediliyordu. Ahlak bu olsa gerek, dürüst yayıncılık bu olsa gerek! İşte Coşkun Büktel budur! İster theope’nin yaratıcısı olsun, ister çok daha önemli eserlere imza atmış olsun Coşkun Büktel’in kişiliği de kimliği de budur! Ciddiye aldığınız adam budur! Yanıtlama, analiz etme, irdeleme gereği duyduğunuz adam budur!, Gerçekçi sayılıp üstüne örtünülmüş, korumaya alınmış adam budur! Acaba yazısı sansürlendi mi diye savunmaya kalktığınız adam budur! Belden aşağı vurma çabasında bir iftiracı!Belki burada İATP-G olarak son derece duyarlı olduğunuz kadına cinsel taciz örneği yoktur ama bir taciz, bir iftira, kişi haklarını ahlaki değerleri hiçe sayarak ayaklar altına alma gayet gözler önünde ve yayın yoluyla yapılmıştır, bu da bir taciz değil midir?Doğrusu ya o dönem bir aklı başında kişi ya da tiyatral tüzel kişiliklerin çıkıp da “Yeter yahu bu kadar da olmaz” demesini bekledim ama insanlar aman bu çamura bulaşmayalım kaygısıyla olsa gerek veda yazılarına dek suskun kalmayı tercih etti.Acaba bu belden aşağı saldırı Coşkun Büktel'in "Theope" polemiğine ne katkı sağladı?Ya da Feridun Çetinkaya sevgili dostlarının şahsıma yönelik bu saldırılarını nasıl değerlendirir acaba?Ertuğrul Timur'un onuru Coşkun Büktel'in ve Theope'nin onurundan daha mı az ilgilendiriyor yoksa Çetinkaya'yı?Asla bir yanıt beklemiyorum ama yanıt verme gereği duyarlarsa Coşkun Büktel ve fanları lütfen pek bir öğündükleri cümle cümle, paragraf paragraf yanıtlama sistemini kullansınlar ki bakalım sadece işlerine gelen kısmı değil bu yaşanan vahşilikleri, ahlaksız yöntemleri nasıl savunacaklar görelim.Bugün halen duran bu yazılarla google da Ertuğrul Timur aramasına üçüncü sırada karşınıza çıkacak tanımlama, bu ifadeyle yer almaktadır.Ben en azından sosyalist bir ahlaka sahip olduğuna inandığım Hilmi Bulunmaz'ın bir gün çıkıp kendiliğinden özür dileyeceğini ve “orada kantarın topuzunu kaçırdık” diyeceğini, “Bir insanın onuru, benim hiç bir yazıyı silmem prensibimden daha az önemli değildir” deyip bu nitelemeyi arşivinden sileceğini umuyorum. Ama silmezse de, senin onurun ve benim iftiraya alet olmam hiç önemli değil benim yazı silmeme prensibim daha önemli dese de, bu alet olmadan dolayı özür dilemezse de canı sağ olsun ben onun bir hayli süredir sadece olumlu yanlarını görmeyi, diğerlerini olmamış saymayı tercih ediyorum.YAŞANANLARA DEVAM EDELİM, TİYATROM'UN SESSİZ KARŞI TAVRIİş hakaret ve belden aşağı vurma noktasına geldiğinde Tiyatrom'un tavrı bu ikiliye asla Tiyatrom'da yer yoktur, asla onlara tek satır yer verilmeyecek, asla onlardan bahseden bir tek satır yazı Tiyatrom'da yayımlanmayacak kararının duyurulmasıdır ki eğer bir sansürden söz edilecekse asıl sansür işte o dönem bu tanımama, yok sayma dönemidir. Bu kararın ardından da geçmişte yer verilmiş yazılar da dahil Tiyatrom'da Coşkun Büktel, Hilmi Bulunmaz adı geçen olumlu ya da olumsuz hiç bir yazı yer almamıştır. Onların bu keskin ve belden aşağı iftiraya dayalı saldırgan tavırlarına Tiyatrom'un geliştirdiği tanımama ve sessiz kalma tavrıdır.DURUN DAHA BİTMEDİ BELDEN AŞAĞI SALDIRIYLA DA YETİNİLMEDİRESMEN MAFYAVARİ BİR OYUN TEZGAHLANMAYA ÇALIŞILDIŞimdi biraz geriye döneceğim. Tiyatrom'un bu polemiklerden uzak yayına devam ettiği süreçte, Levent Çağlayan adıyla bir genç konservatuar adayından zehir zemberek bir mail geldi. Hem dili oldukça kötü, hem imlası kötü en kötüsü de kanıtlayamayacağı iddialarla isimler sıralayarak yazılmış bir mail.Ben bunun üzerine atlayıp işte polemik malzemesi… Magazinsel bir etkiyle okunur tartışılır diye yer verebilirdim. Ama bunu yayınladığım anda bu gencin hem geleceğini yakacağımın hem de kanunen soruşturmalara, davalara uğrayacağının farkındaydım. Yayınlamakta tereddüt ettim ve bir süre beklettim. Üçüncü defa yeniden yolladığında ise ona bunu yayınlarsam nelerle karşılaşabileceğini sakin bir dille anlattım. Önceleri yayınlamadım diye öfkelenen bu genç arkadaş daha sonra defalarca teşekkürle ve minnetle beni andı ve halen de anar.Ama bu gencin bana ilk anda öfke duyduğunu sezinleyen Coşkun Büktel ve Hilmi Bulunmaz benim çok önemsemediğim, benimle olan kavgalarını o boyuta çıkarmışlar ki hiç üşenmeden Levent Coşkun ve bir arkadaşını (Hakan Urcu) bazı vaatleri de dile getirerek Trabzon'dan İstanbul'a getirmişler, Mustafa Demirkanlı ve benimle ilgili olumsuz konuşturmaya ve videoya kaydetmeye çalışmışlar. http://www.tiyatrom.com/aetimur yeni 54.htm bu adresten okuyabileceğiniz vahim ötesi bu gerçek maalesef ki bu öfkenin nerelere dek vardırılabileceğini ayrıntılarıyla anlatmaktadır.Bu "Özdemir Nutku'nun, Coşkun Büktel'in Theope'si çalıntıdır gözümle gördüm, okudum tamamı çalıntıdır" deme ihtimalinden bile daha vahim bir durumdur.İş Trabzon'dan adam getirip mafyavari bir şekilde üzerimizde videolu oyunlar tezgahlanmaya çalışılmış, ama bu tezgahlardan habersiz görünen Feridun Çetinkaya bugün hala Tiyatrom'un sansürcülüğünü konu edinip diğer her şeyi göz ardı edebilmektedir.Bu mafyavari tezgahlar, belden aşağı iftiralar bana ve Tiyatrom’a atılırken taraf olmamış ve bunu değerlendirmeye almamış İATP-G, bugün bu düzeyde ve acımasızlıktaki kişileri yayıncı sayıp zaman zaman haber yazı yollamakta daha da vahimi onların bu tutumlarını o günlerde ya da bugünlerde sorgulamazken, onların “Tiyatrom sansürcümüydü” iddiasını tartışmaya değer bulup masaya yatırabilmektedir.Bunlar Tiyatrom’da yer aldı ve hala da arşivimizde yer alıyor. Peki Coşkun Büktel ve fanları bu duruma bir cevap verebildi mi?Hayır! Sadece Hilmi Bulunmaz, daha bir iki gün önce belki hala kafaya alma umudunda oldukları Levent Çağlayan’a övgü dizerken Levent Çağlayan yaşadığı bu durumu tiyatrom sayfalarına yansıtınca İspatlamayan şerefsizdir! Şeklinde bir cümleyle sıyrılmaya çalıştı o kadar. Oysa ki Levent çağlayan mağdur olan değil şahittir, şahit ise ispatın ta kendisi demektir. Yani bu konu hukuksal zemine taşınsa iki şahit söz konusudur ve şahitlere sadece yemin ettirilir ve ispatın kendisi sayılır. Delillere yada şahitlere “ispatla” denilmez, ispatlayacak olan mağdur olan, üzerinde oyunlar oynanmaya çalışılan benimdir ve Levent Çağlayan’ın yayınlanmış yazılı beyanı da ispattır.İşte bu mafyavari yöntem benim için bardağı taşıran damla olmuştur.Zaten benim için hızla tükenen tiyatro dünyası artık umutsuz bir vaka halini almıştır. Bugün Feridun Çetinkaya'nın iddiasını ciddiye alıp Tiyatrom'u masaya yatırabilen İATP-G'nin ya da diğer tiyatro dernek veya oluşumlarının ya da Tiyatrom sürmeli diye hala kenardan tezahürat yapanların o dönem "Ertuğrul Timur penis büyütücü satıyor" diye manşet yapılırken, mafyavari tezgahlar hazırlanırken, küçük bir tepkilerini ve sahiplenilmeyi bekledim.Ama aslında geçen sekiz yıla karşın ve sözde övgü dolu yaklaşımlara karşın ne kadar yalnız ve biçare olduğumu hissettim. İftiralar ve tezgahlar karşısında yalnızdım. Ben tiyatronun ve tiyatrocuların her sorununa başımı derde sokmayı göze alarak sahip çıkarken aslında tiyatrocuların ne kadar bencilce, sadece sorun yaşarken Tiyatrom sayfalarını kullandıklarını kendi sorunları olmadığı sürece ne tiyatrom ne de tiyatronun umurlarında olmadığını anladım.Ve bu anlamda tiyatrocuların her biri kendi sorununu dünyanın merkezi sanan birer Coşkun Büktel oluverdi gözümde.Bugün dahi İATP-G ancak kendisi de Hilmi Bulunmaz'ın sitesinde sahte bir kişi tarafından mağdur olunca, artık çoktan geçmişte kalan Tiyatrom'la bir anlamda kader birliği yapmıyor mu?Ancak şimdi “Tiyatrom sansürcüdür” diyenlere kendi aralarındaki sorunları sıraladıktan sonra son madde olarak da "Hayır tiyatrom sansürcü değildir" demiyor mu?Eğer İATP-G bu mağduriyeti yaşamasaydı zaman zaman yinelenen ve yinelenecek bir tiyatro yayınına yönelik sansürcü iftiralarının üzerine gidip sahiplenmeyi akıl edebilecek miydi?Tiyatrom kapandıktan bir yıl sonra benim itinayla uzak kalma çabama ve olan biten her şeye rağmen sayın Hilmi Bulunmaz'a ve Coşkun Büktel'e onların bu yaptıklarından çok çok daha hafif nedenlerden dolayı özür dilemelerime, her şeyi hiç olmamış sayıp dostça ve abi, kardeş türünde yaklaşım çabama karşın hala ısrarla polemiklerinde anılara terk edilmiş Tiyatrom üzerinden politika geliştirmelerine, magazinci edasıyla fotoğraflayarak sayfalarına taşımalarına ne demek gerek, bilemiyorum, gerçekten bilmiyorum.BURAK CANEY VAKASIHilmi Bulunmaz ve Coşkun Büktel'in o dönemki tutumlarının asla savunulacak bir yanı olmadığı çok açıktır.Fakat zaman zaman bu tutumları gündeme geldiğinde savunmalarını tamamen sanal bir kahraman(!) olan Burak Caney'in ardına saklamaya çalışarak yapmaktadırlar. Burak Caney’in yaptıkları onların bu yaptıklarını temize çıkaracak nedenmiş gibi sunuluyor.Oysa kiyukarıda anlatılanlarla, anlatıldığı anlar itibariyle Burak Caney dolaylı ya da direkt hiç bir şekilde ilgili değildir.Burak Caney'in tiyatro dünyasına musallat olma tarihi Şubat 2007 sıralarıdır. (Kaynak Hilmi Bulunmaz'ın kendi siteleri.)Fakat o tarihlerde Burak Caney tüm tiyatro yayıncılarını hedef alan bir şekilde piyasaya çıkmış ve çeşitli tiyatro mail grup ve forum sayfalarını kullanmaktadır. http://hilmibulunmaz.com/content/view/1023/109/ adresinde Sezer Soykök adlı arkadaş, Burak Caney konusunu ele almış, bir de Tiyatronline yazarı İhsan Ata, Burak Caney vakasına ilk değinen kişiler olmuş . http://hilmibulunmaz.com/content/view/1027/109/Bunların yazılarına verdiğim linklerden göz atarsanız önüne gelene sataşarak polemik yaratmaya çalıştığı bellidir. Sezer Soykök'ün yazısından anlıyoruz ki Burak Caney ilk doğduğunda Tiyatrom, Tiyatronline ve Tiyatro Oyun'a ağır bir şekilde saldırmış. Sezer Soykök'ün yukarıdaki linkteki yazıyı yazma nedeni de Tiyatrom, Tiyatronline ve Tiyatro Oyun'u savunmak, Burak Caney'i eleştirmek için olmuş. Yani Burak Caney ilk başlarda Tiyatronline, Tiyatrom ve Tiyatro oyun'un üçüne birden saldıran amacı belirsiz bir kişi ya da kişilerdir. Esasen ilk dönemlerinde Tiyatrom, Tiyatronline, Tiyatro Oyun'a saldırıp Coşkun Büktel'e yönelik hiç bir tek satırı olmaması da bir ipucudur. Tiyatro yayınlarını hedef alan bu kişi muhtemelen bir tiyatro yayını çıkarmayı ve o dönemde var olanları yıpratıp öne geçmeyi hedeflemektedir, ki ilerleyen süreçte gerçekten resmi uzantılı bir site açması (tiyatrooyun.org) ve bir iki ay geçmeden Türkiye Tiyatrolar Birliği’nden ödül bile alması bu kanımı güçlendirmektedir. Fakat umduğunu bulamamaktan ya da yalan üzerine kurduğu ekibi koruyamamaktan olsa gerek doğduğu gibi sır olarak kaybolup gitmiştir.Tiyatrom küfürlerle, sövgülerle dolu “Theope” polemiğinin yayınını kestiğinde, Hilmi Bulunmaz ve Coşkun Büktel Tiyatrom'u sansürcülükle suçlayıp 3. Abdulhamid diye manşetler attığında, bununla da yetinmeyip “Ertuğrul Timur penis büyütücü satıyor” diye iftiraya başvurduğunda henüz Burak Caney bu yaşananlara dahil değildir, dolaysıyla da (daha sonra yaşanacak olan) Coşkun Büktel ve Hilmi Bulunmaz'ı uygunsuz fotomontajlarla yayınladı türünde savunmaların en üstten buraya dek anlattığımız yaşananlarla ve Hilmi Bulunmaz ve Coşkun Büktel tarafından bana ya da Tiyatrom'a yapılan iftira ve saldırılara savunma nedeni olarak sunulması kesinlikle doğru değildir doğru olmaması bir yana mantık dışıdır.Ancak Şubat 2007’de ortaya çıkıp bütün tiyatro dünyasına özellikle de tiyatro yayını yapanlara sataşarak pirim yapmaya çalışan Burak Caney, Hilmi Bulunmaz, Coşkun Büktel ve Tiyatrom arasında başlayan gerginliği taa ki gerginlik ve yukarıda yazılanlar yaşandıktan sonra doğal olarak fark etmiş ve bu gerginliği değerlendirme çabasına girmiştir.Peki Burak Caney ne zaman bizlerin arasındaki konulara dahil olmuştur?Ancak Hilmi Bulunmaz, Coşkun Büktel, Ertuğrul Timur ve Mustafa Demirkanlı arasında gerginlikler baş gösterip ayyuka çıktıktan sonra bu gerginlikten nemalanmak ve oluşan öfkeyi kendi yararına devşirmekten medet umduğunda konuya dahil olmuş, havlu atıp sessizliği seçen, belki kapanmaktan söz etmeye başlamış Tiyatrom'un kulüpleşmiş okur yapısını kendine de devşireceğini umarak kendince taraf olmuştur.Gün gelmiş Tiyatrom'un haklarını Tiyatrom'dan fazla savunur görünmüştür. Ertuğrul Timur'u sadece bir küçük bannerdan dolayı cinsel ürün satan mağaza reklamına açılan siteye gidiyor diye eleştirenlerin kendi ücretsiz bloglarındaki "sonraki blog" linklerinden porno sitelere gidiliyor türünde aynen Hilmi Bulunmaz, Coşkun Büktel tarzı zihniyette bir çatışma tekniğini sergilemiştir daha da ileri giderek fotomontajlarla bu kişilerin gün ve gün öfkesini kabartmış, bu kabaran öfkelerle Hilmi Bulunmaz ve Coşkun Büktel, Burak Caney'e küfür yayınlamaya başlamış, son aşamada ise Hilmi Bulunmaz'ın kısmen özür dileyeceği aralarında kendi arkadaşları da olan "Tiyatrom yazarlarına küfür edecek kadar" öfke kabarmasına dek vardırılmıştır.Zaten bu da artık benim Tiyatrom'un kapısına kilit vurma aşamasında son günlerime denk düşmektedir.İşte bu noktada Hilmi Bulunmaz ve Coşkun Büktel'i öfkelerini kabartıp kontrolden çıkarmayı başaran Burak Caney (ya da Caney'ler) bizi de kandırmayı başararak Tiyatrom yazarlarına dek varan küfürden sonra asla adları Tiyatrom'da yer almayacak dediğim Hilmi Bulunmaz ve Coşkun Büktel adlarını da anarak Burak Caney'in açtığı siteyi duyurma, link verme ve facebook üzerinde açtığı "tiyatrodaki küfürbazlara hayır" grubuna üye olmaya götürmüştür.En baştan düşünülürse Burak Caney doğru zamanda rolünü oynamayı başarmış, kimini öfkeden kudurtup, kiminin biriken iç patlamasını sömürüp bir anlamda amacına ulaşmıştır. En son aşamada çok kısa bir zamanda adının önünde Türkiye gibi bir geniş çerçeve barındıran Türkiye Tiyatrolar Birliği’nden ödül dahi alabilmiştir.Kaldı ki o tarihlerde ben Tiyatrom'u çoktan kapamış olmama karşın Hilmi Bulunmaz'ın Tiyatro Oyun sitesine yolladığım yazıyla bu ödülü kınamış ve tiyatro dünyasının dikkatini bu tehlikeye çekmiştim ve özellikle Tiyatrom okurları, sevenleri arasında bu sanal kişi ya da kişilere kapılan var ise terk etmeleri çağrısında bulunmuştum.Aslında bu ödül Burak Caney'in gerçek kimliğinin ortaya çıkarılmasına en çok yaklaşılan dönemdir. Çünkü Burak Caney'le birlikte Tiyatro Dergisine ve Tiyatronline'a da ödül verilmiş, bu iki yayın adına kimse ödül almaya gitmezken Burak Caney'in adıyla bir kişinin (hatırlamıyorum ama arşivlerden taranıp bulunabilir) adıyla soyadıyla da yazılarak Tiyatrooyun.org adına ödülü aldığı haber olarak yer almıştır. Ben artık tiyatro yayıncılığından ve tiyatro dünyasından uzaklaşmış olduğum için üzerinde durmamıştım ama Burak Caney mağduru diğer kişiler gidip bu ödülü tiyatrooyun.org adına alan adı soyadı belli kişiye hesap sorabilirlerdi.Kısaca Sakın Coşkun Büktel ve fanları yukarıda anlatılan iftiraları, hakaretleri , lakap takmaları, ve mafyavari tezgahları Burak Caney’in kendileriyle dalaşmalarına, yada tiyatrom’un Burak Caney’in sitesine link verip desteklemesine dayandırmasın. Zira Onlar Burak Caney’in bile yaptığından çok daha fazlasını benim üzerimde uygularken, iftiralar atarken, tezgahlar düzenlerken henüz Burak Caney yoktu. Bu onların kendi ruhundaki Burak Caney’liğin yansımasıydı!SONUÇ OLARAK:Sekiz yıl insan yaşamında kısa bir zaman dilimi değildir. Tiyatrom yayına geçtiğinde ilkokul dördüncü sınıf öğrencisi olanlar, Tiyatrom kapanırken üniversite mezunu idi. Burada bir kez daha ne fedakarlıklar yaptığımı, her pazar gecesi mutlaka ama mutlaka güncellemek uğruna neleri ihmal ettiğimi, bir kuruş kazanmayıp, cebimden yüklendiğimi, neleri başarıp başaramadığımızı uzun uzadıya anlatacak değilim Tiyatrom'u bilen biliyor.Ben çok daha az kabahatli olduğuma inandığım halde ufak tefek ayrıntı ve hatalar için gerektiğinde özeleştirimi verip özür dilemeyi bilirken hiç kimseden özür de beklemedim, bana tüm yaşamım boyunca en ağır ithamlarda bulunmuş kişilere de dostça elimi uzattım, “abi” diye hitap etmeyi seçtim ve tüm yaşananları unutmayı tercih ettim.Benim sekiz yılın bedeli olarak sizlerden istediğim bir tek şey var o da artık Tiyatrom'un üzerinden bugün dahi fırtınalar koparma ve prim yapma isteğinden lütfen vazgeçin. Tiyatrom kapandı ve bir daha da asla açılmayacak.Bir dönem için ele geçirilme –hacklenme- girişimleri de olduğundan dolayı arşivimizi de tamamen silmiştim fakat artık o tehlike yok gibi göründüğünden, doktora hazırlayan öğrenciler dahil çok yoğun talep üzerine 20 gün kadar önce arşivi geri plana yükledim.Zira o arşiv Ertuğrul Timur'un malı değil, yazan haber yollayan herkesin ortak mülkiyetidir.Ancak ana sayfası olmadığı için arama motorlarında bir konu aranırken o konunun yer aldığı sayfalara bu arşiv üzerinden ulaşılabilecektir ama tiyatrom gerçekte yoktur.Bu arşivin barınabilmesi ve bulunabilmesi için de halen resmi domain adı ve host alanı ücretini de ödemeyi sürdürüyorum, bir süre daha sürdüreceğim.Benim tiyatro dünyasına yapabileceğim son şey de budur ve hep söylediğim şeyi bir kez daha yineliyorum “tiyatrom’un varlığı dahi bir hataydı ve bundan dolayı özür diliyorum.”Artık tiyatroyla en ufak bir ilgimin olmadığını, olmayacağını beyan ve taahhüt ediyorum.Tiyatro oyunu bile izlemiyorum, izlemeyeceğim. Asla ve asla da tiyatro kapsamında bir yayıncılık düşünmüyorum, üç yıl sonra emeklilik sürem dolduğunda, dolaylı da olsa şu andaki işimden ayrılarak tiyatroyla bu dolaylı ilişkimi de sonlandıracağım, bir defaya mahsus sayın Hilmi Bulunmaz'a verilmiş bir çay ziyareti sözüm var yerine getireceğim ve bunun da ardından da yaşamımda tiyatrocu arkadaşım, dostum dahi olmamasını arzuluyorum.Sizlere yarattığınız tiyatral dünyanızda esenlikler dilerim.
Gönderen Ahmet Ertuğrul Timur zaman: 03:19 0 yorum
Tiyatro Alanında Demokratikleşme ve Hak İhlalleri Bağlamında İATP-G’nin Duruşu Üzerine
Ömer F. KURHAN - 26 Şubat 20092008-2009 sezonunda, tiyatro alanında demokratikleşme ve hak ihlalleri bağlamında, İATP-G kısmen doğrudan kendisini bağlayan, kısmen kendi dışında cereyan eden bazı tartışmalı konuları şu ya da bu düzeyde gündemine aldı. Bu gündemleri kronolojik olarak sıralayacak olursak:1) 13. Uluslararası Ankara Tiyatro Festivali’nde Talat Halman’a verilen emek ödülü,2) 3. Aydın Tiyatro-Drama Günleri’ne dönük sansür iddiası,3) Bülent Sezgin’in “tacizci” terimini kullandığı yazısının Tiyatro Dünyası tarafından yayından kaldırılması,4) Taciz karşıtı kampanya inisiyatifine İATP-G’nin katılım ve desteği,5) Tiyatro Boğaziçi’nin “Biz, Siz, Onlar” oyununun İstanbul Belediyesi tarafından içeriği nedeniyle engellenmesi,6) İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatroları yönetimi tarafından “Yedi Tepeli Aşk”ın gösterimden kaldırılması,7) Yeni Tiyatro dergisi editörü Erbil Göktaş’ın İsmet Küntay Ödülleri bağlamında emek hırsızlığı yapıldığı iddiası,8) Akşam gazetesi yazarı Aykut Işıklar’ın tiyatrocu Nedim Saban’a karşı Yahudi karşıtı ırkçılık içeren ithamlarda bulunması,9) Coşkun Büktel’in “Theope” oyununun damgasını vurduğu ve son olarak 2005’te “Özdemir Nutku Skandalı” adı verilen vakanın niteliği,10) Geçen yıl yayın hayatına son veren TİYATROM sitesinin sansürcü bir yayın politikası izleyip izlemediği.Gündeme alınan bu on konu arasında dördünün şu ya da bu düzeyde belirsiz kaldığı söylenebilir: Halman’a verilen emek ödülü, İsmet Küntay ödülleri bağlamında emek hırsızlığı iddiası, “Theope” vakasının yazar hakları açısından anlamı ve TİYATROM’un sansürcü yayın politikası izleyip izlemediği.Bu dört konudan ikisi (Halman’a verilen ödül ve “Theope” vakası), Bulunmaz’ın editörlüğünü yaptığı OYUN sitesi tarafından düzenli olarak ve öne çıkarılarak gündemde tutulmuş; İATP-G’ye dönük çeşitli eleştiriler de yayımlanmıştır. “Theope” vakası özelinde, Coşkun Büktel’in benim “fan kulüp” dediğim bir anlayışa sahip şahsi sitesi ister istemez öne çıkmıştır: “Theope”nin yazarı Coşkun Büktel yirmi yıla yakın bir süredir kendisini bu davaya adamış görünmektedir. Bu tavrına uygun olarak, kişisel sitesinin ana teması “Theope” vakasıdır demek yanlış olmaz.Benim zaman zaman polemik biçimi alan yazılarımda dile getirdiğim düşüncelerden de yararlanarak, bu dört konunun nasıl ele alınması gerektiğine açıklık getirmek istiyorum.1. HALMAN’A VERİLEN EMEK ÖDÜLÜ PROTESTO EDİLMELİ MİYDİ?OYUN sitesinin editörü Hilmi Bulunmaz, 13. Uluslararası Ankara Tiyatro Festivali’nde Talat Halman’a emek ödülü verilmesine itiraz etmeyip destekleyici pozisyon alan TAKSAV’ın faşizmin değirmenine su taşıdığını iddia etmişti. Bulunmaz’a göre, bu olaydan haberi olup da karşı tavır geliştirmeyen herkes TAKSAV’ın kaderini paylaşmaya mahkûmdu.Bu değerlendirmeye göre, İATP-G’nin TAKSAV’la aynı kaderi paylaştığı söylenebilir. Çünkü İATP-G, Yener Aksu’nun festival direktörlüğünü üstlendiği ve TAKSAV’ın organizatörü olduğu Ankara Tiyatro Festivali’ni protesto etmek bir yana, Girişim üyesi topluluk ve bireylerin panel, gösteri ve atölye formatında etkinliklere katılmasına itiraz etmedi. İATP-G temsilcisi Fırat Güllü Halman’a verilen ödülü protesto edenlerin bu protestoyu festivali protesto etme düzeyine taşımalarına karşı çıktı; bunun yerine, protestocuların görüşlerinin festival bünyesine taşınarak tartışılmasına olanak verilmesini savundu. Ne Festival Komitesi ne de TAKSAV’ın tartıştırmayız tavrı geliştirmemesi ise, demokratik ve yapıcı bir jest olarak değerlendirildi.Festivali protesto edip etmeme konusunda net olan (festivali ya da TAKSAV’ı protesto etmeyen) İATP-G’de belirsiz kalan nokta, Halman’ın gerçekte kim olduğu ve protesto edilmeyi hak edip etmediğidir. Halman gerçekten de Hilmi Bulunmaz’ın ya da festivali protesto eyleminde öne çıkan ATB (Amatör Tiyatrolar Birliği) ve Özgür Tiyatro sözcüsü Özgür Başkaya’nın iddia ettiği gibi 12 Mart faşizminin faşist bir bakanı mıdır? İATP-G adına bu konuda bir araştırma yapılmamış olması önemli bir eksiklik ve özeleştiri konusudur. Ortaya çıkan eksiklikte şahsi payımın yüksek olmadığını söyleyebilirim. “Halman kimdir?” sorusu sağlık problemleri yaşadığım bir dönemde ortaya atılmış ve sıcağı sıcağına konuyu araştırma fırsatım olmamıştır.Hilmi Bulunmaz’la gecikmeli (festival bittikten sonra) yaşadığımız polemik yazıları okunduğunda ulaştığım sonuç bellidir: Halman 12 Mart faşizminin faşist bir bakanı değil, kendine göre 12 Mart faşizminin aşırılıklarını giderme çabası göstermiş ve bunun sonucunda tasfiye edilmiş Kültür Bakanıdır. Dolayısıyla, “reform hükümeti” diye lanse edilen ve sol dahil geniş çevrelerin desteğini alan, ama sonrasında dağılan 1. Erim hükümetinde görev yaptığı için 12 Mart faşizminin faşist bir bakanı olmakla suçlanması yanlış olacaktır. Halman’la ilgili olarak benim odaklandığım bir mesele, örneğin Denizlerin idamı karşısındaki tavrının ne olduğudur. Fakat bu konuda bir bilgiye erişemediğim gibi, birçok tarihçi arkadaşım dâhil, birileri çıkıp Halman’ın bu konuda tavrı şu olmuştur diyememiştir. Bana göre Halman üzerindeki giz perdesi tam olarak kalkmış değildir. Fakat eldeki veriler protestocuların tavrını destekler nitelikte değildir. Bulunmaz’ın haklı gerekçelerle ertelediği görülen yanıt yazısı ulaştığım sonucu tashihe zorlayan veriler ortaya koyabilir mi bilmiyorum. Bunu bekleyip görmekten başka çare yoktur.Sonuç olarak, Halman’a verilen ödül nedeniyle Ankara Festivali’ni ya da TAKSAV’ı protesto etmek bir yana, tek başına Halman’a verilen emek ödülünü protesto etmenin de anlamlı olmadığını düşünüyorum. Buna karşılık Halman’a ödül verilmesinin eleştiri konusu olması ve sol muhalefet içinde tepkiyle karşılanması doğaldır. Bu eleştiri ve tepkilere Türkiye tiyatrosunun mevcut gerçekliğini kavramak ve ders çıkarmak adına olumlu bir işlev yüklenebilir kuşkusuz. Bu anlamda, kestirmeci ve yüzeysel tepki üretiminin işlevsel olamadığını tespit etmek gerekiyor. Örneğin OYUN dergisinin ödülü veren jürinin yaklaşımını ifşa eden yaklaşımının daha önemli ve tartışılmaya değer veriler ortaya koyduğunu söyleyebilirim.2. İSMET KÜNTAY ÖDÜLLERİ BAĞLAMINDA BİR EMEK HIRSIZLIĞI GERÇEKLEŞTİ Mİ?Yeni Tiyatro dergisi editörü Erbil Göktaş, 21 Aralık 2008 tarihli bir basın açıklaması yaptı ve İsmet Küntay Ödülleri’nin geleceğinin karartıldığını söyledi. Somut olarak söylediği şudur: “… 19.12.2008 Cuma günü bazı internet sitelerine jüri üyesi Hayati Asılyazıcı tarafından gönderilen basın bülteni daha önce benim hazırladığımın aynısıydı ancak tek farkla: Seçici Kurula katılmış ve oyunları belirlemiş olan jüri üyesi Erbil Göktaş’ın adı çıkarılmış, jüride olmayan Oya Gökberk’in adı konulmuştur.”Göktaş’a göre “Bu ‘nezaketsizlikten’ öte bir ‘emek hırsızlığıdır’…”. Bu duruma yol açan, Hayati Asılyazıcı’nın Erbil Göktaş’la yaşadığı kişisel sorunlarını Küntay Ödülleri’ne taşımasıdır. Bu açıklamalardan anladığımız İsmet Küntay Ödülleri’nin bir çeşit jüri ağalığı sistemine bağımlı olduğu ve jüri ağasının da Hayati Asılyazıcı olduğudur. Fakat bu, işin yapısal eleştiri boyutuyla ilgilidir ve Türkiye’de tiyatro ödüllerinin nasıl dağıtıldığı ve jürilerin hangi kriterlerle oluşturulduğu konusunda okurları düşünmeye davet etmektedir. Erbil Göktaş yapısal bir sorunu ve öznelerini ifşa etmenin ötesinde, açık bir hak ihlali yaşandığını iddia etmiştir.Hak ihlalinin nasıl yaşandığı gayet açık ve seçiktir. Hayati Asılyazıcı Erbil Göktaş’ın İsmet Küntay Ödülleri’ne katkı ve emeğini inkâr ederek, hatta varlığını yok sayarak onun yerine başka birini ve o birinin olmayan katkı ve emeğini ikame etmiştir. Göktaş bu durumu gerçekliğin yerine gerçek üstü olanın ikame edilmesi olarak yorumlamıştır. Gerçekten de, eğer iddialar doğruysa, Hayati Asılyazıcı’nın rüyasını gerçekleştirmek istediği bir yoktan var etme eylemi gerçekleştirdiğini söyleyebiliriz.Göktaş’ın gündeme getirdiği jüri skandalı, kanaatimce açık bir hak ihlaline işaret etmektedir. Bu noktada dikkat çekici olan, basın yayın alanında ve genel olarak tiyatro camiasında ciddi bir duyarsızlığın yaşanmış olmasıdır. Bildiğim kadarıyla, Cumhuriyet gazetesinin meseleyi çarpıtıp kafa karışıklığı yaratan bir girişimi olmuş, bir de OYUN sitesinin editörü Hilmi Bulunmaz Erbil Göktaş’la bir video söyleşi gerçekleştirerek hem jüri skandalını gündemde tutmuş hem de önemli bir belge oluşturmuştur.Açık bir hak ihlalini içinde barındıran bu skandal karşısında İATP-G’nin tavrının sorunlu olduğunu tespit etmek zor değildir. Göktaş’ın karşı karşıya kaldığı haksızlığı tabii ki sitesine taşıyıp gündemleştirmiş, fakat “İATP-G Emek Hırsızlığına Karşıdır!” şeklinde bir beyanatı olmamıştır. Bu da site gündemi ile Girişim gündemi arasında ayrışmaların meydana gelebildiğini göstermektedir.Kendi adıma, Göktaş’ın ifşa ettiği skandala ilgi örgütlediğim ve İATP-G sitesinde bir görüş ifade edilmediğini fark ettiğim halde bu konu hakkında bir yazı yazmamış olmayı önemli bir eksiklik olarak kabul ediyorum. Umarım bu yazıyla bu eksikliğin giderilmesine katkı sunabilmişimdir.3. “THEOPE” VAKASI BİR HAK İHLALİNİ İÇERİYOR MU?Benim bu soruya cevabım yıllardır nettir: Evet, bu vakada yazar haklarının açık ihlali söz konusudur. Bir adım daha atarak şunu söyleyebilirim. Resmi tiyatrolarda yazarların haklarının ihlal edilmesi bir yerde doğaldır. Çünkü yazar-sahne ilişkisi bürokratik denetim ve yönetmen tiyatrosuna prim veren düzenlemeler nedeniyle yazarın aleyhine işlemektedir. Bu, “Theope” vakasının sınırları dışına çıkılarak ilgi örgütlenmesi gereken bir meseledir.Büktel’in 1990’ların başından beri yazıp çizdikleri resmi tiyatro sisteminin ifşa edilmesine dayalıdır. Başka bir deyişle, Büktel sistemin uslu çocuğu olmamış, ele avuca sığmaz korkunç yaramaz çocuğu olmuştur. Muhtemelen Devlet Tiyatroları repertuar kurulu biz ne ettik de “Theope”yi repertuarımıza aldık diye çok dövünmüştür. Çünkü oyunun yazımı bitirilip de kamuoyunun görüşüne sunulduğunda, benim oldukça abartılı bulduğum çeşitli övgülerin konusu olmuş bir oyunu oynamamak gibi “şüpheli” bir durum meydan gelmiştir.Devlet Tiyatroları’nda “Theope”nin niçin oynanamadığına ilişkin tartışma, 2005 yılında aniden alevlenmiştir. DT sanatçılarından Şahin Ergüney, DT koordinasyon toplantısında “Theope”nin oynanması gerektiğini savunmuş, ama bu önerisi geri püskürtülmüştür. Toplantıyı yöneten Özdemir Nutku, bu geri püskürtme işlemi sırasında önde gelen bir rol oynamıştır. Bununla da kalmamış, belirsizlik içerecek şekilde, Büktel’in “Theope”sine benzeyen eski ve ikinci bir “Theope”nin varlığından söz etme gereği duymuştur. Bana göre, Özdemir Nutku bu belirsizlik içeren iddiayı “Theope”yi şaibe altında bırakacak şekilde dile getirmiştir.Tartışmanın alevlendiği 2005-2006 sezonunda, İATP-G, daha doğrusu İATP (çünkü henüz girişim haline gelmemiştir) niçin konuyu gündemine almamıştır? Bu sorunun yanıtı İATP tarihini bilenler için nettir: Almamıştır, çünkü İATP “platform” ve kamusal aktör olma niteliğini büyük ölçüde kaybetmiş, 2000’lerde en azından İstanbul’da yaşanan tiyatro patlamasını seyreden ve ilkesel işleyişini yitiren bir yapı haline gelmeye başlamıştır. 2006-2007 sezonunda, sahte bir platform gibi davranmaktansa, platform hedefini gözeten bir “Girişim” olarak yeniden yapılanması, tarihe karışmamış olmasında belirleyicidir.Bugün, “Theope” vakasında Büktel ve yakın çevresiyle yaşadığım ihtilaf, aslında absürd görünmektedir. 2005 yılında DT koordiansyon toplantısında yaşananlar, Şahin Ergüney’in ifşaatıyla “Theope”nin DT’de kasıtlı bir engellemeye tabi tutulduğunu göstermiştir. İhtilaf bu konuda değildir. Fakat Büktel’in bu tip konularda ilginç bir tutumu vardır: Onu ilgilendiren asgari olarak hangi konuda buluşma yaşandığı değil, onun gibi düşünüp düşünmediğimiz ve hatta onun kelime ve vurgularıyla düşünüp düşünmediğimizdir. Mesela benim Özdemir Nutku iftira atmamıştır; olmayanı oldurma düzeyinde bir yalan söylememiş, ama şaibe yaratmıştır tezimi davasına zararlı görmektedir.İATP-G adına, ortada bir hak ihlali olduğu ve ifşa edilen DT koordinasyon toplantısının güçlü bir delil oluşturduğu konusunda netleşmek gerektiğini söyleyebilirim. Fakat meselenin kamusal bir dava haline gelmesinde Büktel ve yakın çevresinin bir engel oluşturduklarını da tespit etmek gerekir. A-kamusal tavırlarını terk etmedikleri sürece, “Theope” vakasının şahsileşmesinin ve giderek soğumaya yüz tutan bir Büktel-Nutku ihtilafına indirgenmesinin önüne geçmek kolay değildir.4. TİYATROM SANSÜRCÜ BİR SİTE MİYDİ?Ertuğrul Timur’un sahibi ve editörü olduğu ve geçen yıl yayın hayatına son veren TİYATROM sitesinin dönemsel ya da kalıcı olarak sansürcü bir yayın politikasına sahip olup olmadığı meselesi, özellikle Büktel ve yakın çevresi tarafından ısıtılmaktadır. Tartışma “Theope” vakası bağlamında polemik yazılarının TİYATROM tarafından sansür edilip edilmediği ile ilgilidir. Ertuğrul Timur’un açıklamalarına göre söz konusu olan düşünce sansürü değil, TİYATROM’un küfür ve hakaretten arındırılmış yayıncılık politikasının gereğinin yerine getirilmesidir.Bu konunun tartışmanın başladığı dönemde (2007 Yaz sonu) İATP-G’nin gündemine doğrudan girdiği söylenemez. Bu konuda özellikle İATP-G Yayıncılık İnisiyatifi’nin TİYATROM’a bir özeleştiri borcu olduğunu belirtmek gerekir.Bana göre, Ertuğrul Timur’un asıl kaygısının sansür değil, küfür ve hakarete taviz vermek istemeyen bir yayıncılık anlayışını hayata geçirmek istemesi olduğu doğrudur. Araya sanal “Burak Caney” kışkırtmasının da girmesiyle, düşünce sansürü ile hakaret ve küfür içeren ifadelerlin sansürü arasındaki ayrım çizgisi silikleşmiş ve tartışmalar iyiden iyiye kişiselleşmiştir. Her şeye rağmen, Ertuğrul Timur’un eleştirilere açık davrandığı ve hatasını gördüğünde bunun öz eleştirisini vermekten kaçınmayan bir cesaret sergilediği, dün de bugün de bilinen bir şeydir.Buna karşılık, temelsiz bir şekilde sansür suçlamalarını gündemde tutanların düşünce sansürü ile küfür ve hakaretin sansürü arasındaki ayrımı gözetmedikleri söylenebilir. Bunun en son örneği, Büktel’in sitesinde muhafaza edilen ve “iftiracı”, “sapık”, “alçak” olmakla itham edilenlerin içinde yer aldığı isim listesidir.Büktel’e göre, bu isim listesinden çıkmanın tek yolu kendisine bir dilekçe ile müracaat edilmesidir. Nitekim, izleyebildiğimiz kadarıyla, bugüne kadar üç başvuru yapılmıştır. Akkerman soyadlı kişi listeye kendi iradesi dışında eklendiğini belirtmiş, Ertuğrul Timur bu listeden zaten çıktığını ve geçmişte bu konuda açıklama yapmış olduğunu belirten bir yazı yollamış ve son olarak Orçun Masatçı sert bir dille Büktel’i uyararak kendisinin, Derya Gündoğmuş’un ve Zafer Gecegörür’ün isimlerinin listeden çıkarılmasını istemiştir.Bu tablo bir an için absürd bir komedi sahnesi gibi algılanabilir; fakat durum bu değildir. Büktel ciddi ciddi insanlara hakaret (ve hatta taciz) etmekte ve hakaretini (tacizini) sona erdirmek için şartlar öne sürmektedir. Üstelik kınanması gerektiği açık ve hakarete maruz kalanlar açısından hukuken de sorunsallaştırılabilecek bu davranışını, “Theope” davası adına sergilemektedir.Bu örnekten de anlaşılabileceği gibi, internet ortamındaki tiyatro yayıncılığı bir yandan tartışmayı ve düşüncelerin çatışmasını (polemiği) dışlayan ve düşünce sansürünü doğallaştıran bir a-politikanın, diğer yandan tartışmayı ve düşünce çatışmasını hakaret ve küfür düzeyine vardırabilen bir anlayışın baskısı altında kalmış ve kalmaya devam etmektedir. Bana göre TİYATROM sitesi bu iki uç arasında yayıncılık yapmaya çalışmış ve tiyatro adına önemli bir miras bırakmıştır. Sansürcülükle suçlanması haksız olduğu gibi bu mirasın değerlendirilmesi açısından yıkıcı bir tavrın sergilendiğini göstermektedir.***İATP-G’nin tiyatro alanında insan hakları masası oluşturmak gibi bir misyonu olmadığı doğru bir tespittir. Öte yandan, bu tip bir oluşumun hayata geçirilmesine katkı sunma yükümlülüğü olduğunu söyleyebiliriz. Dolayısıyla, asgari olarak gündemine giren hak ihlallerini ya da anti demokratik uygulamaları daha dikkatli değerlendirmesi ve netlik oluşturması gerektiğini de söyleyebiliriz. Bu noktada, yer yer pozitif açılımların yanı sıra çeşitli eksiklikler göze çarpmaktadır. Eksikliklerin üzerine gidilmesi için, düşünce üretiminin arttırılmasına / doğallaştırılmasına ve nasıl tavır alınması gerektiği konusunda netleşmelere ihtiyaç vardır.Umarım bu yazı kamusal entelektüel duruşun savunusu adına Girişim örgütlenmesine bir katkı sunabilmiştir.
Gönderen Ahmet Ertuğrul Timur zaman: 03:18 0 yorum
Ertuğrul Timur'dan Düzeltme ve Özür
İATP-G Yayıncılık İnisiyatifi - 25 Şubat 2009Geçen yıl yayın hayatına son veren TİYATROM sitesinin sahibi ve editörü Ertuğrul Timur, kendisini sansürcü olmakla itham eden Feridun Çetinkaya’ya cevabında yanlış anlaşılabileceğini düşündüğü bir cümleyi düzeltmek istediğini belirten bir mesaj yolladı. Mesajında, bu konuda kendisini uyaran Çetinkaya’dan özür dilediğini de belirtti.Bize göre, Ertuğrul Timur’un düzeltilmesini istediği cümle, hiçbir şekilde muhatabına dönük hakaret veya küfür içermemektedir. Öyle olsa, İATP-G sitesinde yayınlamazdık. Söz konusu cümlenin, muhatabını empati kurmaya ve ona göre yargıda bulunmaya davet ettiği açıktır. Fakat yazıdan birinci dereceden sorumlu Ertuğrul Timur olduğu için, talep ettiği düzeltmeyi yapıyoruz.Ertuğrul Timur mesajında ayrıca şu açıklamaya da yer verdi:“Sayın Feridun Çetinkaya'nın bana cevaben yazdığı yazısını okudum. Yanıt vermeyi düşünmüyorum zira yanıtımı zaten vermiştim yeni bir şey olduğunu da düşünmüyorum. Anket üzerinde yer alan Sayın Coşkun Büktel'in eserlerinin repertuar kurullarından geçmediği ifadesinin yanlış bilgilendirme olduğunu ve repertuar kurulundan geçip bir başka kurulda tartışma konusu olduğunu zaten o zaman düzeltmiştim ve bu konuda özür de dilemiştim.”
Gönderen Ahmet Ertuğrul Timur zaman: 03:17 0 yorum
"İATP-G 'Bazı' İnsan Hakları İhlallerine Karşı" Başlıklı Yazımı Çarpıtma Girişimlerine Karşı Zorunlu Bir Açıklama
Feridun ÇETİNKAYA - 24 Şubat 2009Bir bölümünde, Tiyatrom.com adlı sansürcü internet sitesini öven ve olumlu bir örnek olarak gösteren, “İnternet Ortamında Tiyatro Haberciliğinin Hal ve Gidişatı Üzerine” başlıklı İATP-G bildirisini de tutarsız olmakla eleştirdiğim, “İATP-G ‘Bazı’ İnsan Hakları İhlallerine Karşı” başlıklı yazım üzerine, eski Tiyatrom.com sitesi editörü A. Ertuğrul Timur birkaç gündür, çalakalem yazılmış, yalan, yanlış ve çarpıtmalar içeren açıklamalar yayınlıyor. (Bkz. Sansürcü Suçlamasına Karşı Ertuğrul Timur’dan Açıklama) (Bkz. TİYATROM Sadece Küfüre, Sövgüye, Hakarete Özgürlük Tanımadı)“İATP-G ‘Bazı’ İnsan Hakları İhlallerine Karşı” başlıklı yazımda değerlendirme gereği duyduğum konuları, okurlara en açık, en doğru şekilde anlatabilmek, herhangi bir şekilde çarpıtılmasına karşı önlem almak ve kimseye herhangi bir şekilde haksızlık etmiş olmamak için uzun uzadıya ele aldığım ve (elverdiğince her türlü “permütasyonu” kullanarak) her ayrıntısına değinmeye çalıştığım halde, A. Ertuğrul Timur'un (her türlü yöntemi meşru sayarak) yazdıklarımı hâlâ pervasızca, insafsızca ve ısrarla çarpıtmaya, saptırmaya çalıştığı görülüyor.***Ben “İATP-G ‘Bazı’ İnsan Hakları İhlallerine Karşı” yazımda, Tiyatrom.com sitesi editörü A. Ertuğrul Timur'un, Coşkun Büktel hakkında asılsız iddialar içeren ve dolayısıyla Büktel'e yanıt hakkı doğuracak nitelikte birtakım yazılar yayımladıktan hemen sonra, Büktel'e kendisini savunma hakkı tanımadığına dikkat çekmiş, bunun açık bir sansür olduğunu yazmıştım.Büktel'e yanıt hakkı kullandırmayacağını peşin peşin ilan eden Timur’un, hileli bir anket düzenleyerek okurlarını da bu sansüre ortak ettiğine vurgu yapmıştım.Benim bu yazdıklarım doğru mu? Doğru.***Timur, sonuçlarını “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısıyla ilan ettiği söz konusu hileli anketini okurlarına tam olarak hangi soruyla, hangi argümanla sunmuştu, “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısının altında bu anketin sonuçlarını ilan ederken nasıl bir metne yer vermişti, hatırlayalım:Tiyatrom.com olarak Yazar Coşkun Büktel'in Devlet Tiyatroları repertuar kurulundan geçemeyen çeviri ve eseri için bıkmadan usanmadan yürüttüğü bireysel sataşmalarından oluşan haber ve polemiklerini, hakaret ve küfürlere varan yazışmaları yayımlamayı reddetmekteyiz. Bu bireysel kör dövüşünü ve seviyesi düşük yazışmaları yayınlamamızı siz de sansür sayıyorsanız Coşkun Büktel kişisel sitesinde yada Hilmi Bulunmaz'ın Tiyatroyun sitesinde okuyabilirsiniz.Bu kısıtlamayı nasıl karşılıyorsunuz?[toplam 1017 oy] 6.08.2007 05:35 itibarıylaSeviye korunmalıdır Yayınlanmaması doğrudur (1005) 98.82%Bu bir sansürdür, yayınlanmalıdır, kınıyorum (12) 1.18%(Kaynak: A. Ertuğrul Timur, Yaşasın Sansür!, Tiyatrom İnternet Sitesi, 6 Ağustos 2007, http://www.tiyatrom.com/aetimur_yeni_38.htmAlıntıladığım bu bölüm, web'de hâlâ görülebilen, Tiyatrom sitesindeki sayfasında hiçbir açıklama yapılmadan tahrif edilmiş ve kısaltılmış olarak duruyor.Bilip bilmeden, araştırıp öğrenmeden, ezbere, hileli anketine temel aldığı, "Büktel’in çeviri ve eserinin "Devlet Tiyatroları repertuvar kurulundan geçemediği" iddiası bile gerçeği yansıtmadığı için, Büktel'in çeviri ve eserinin ta yıllar yıllar önce DT repertuarına alındığını, "istim arkadan gelsin" misali, sonradan öğrenerek bu konuda okurlarından ve Coşkun Büktel'den özür dilemek zorunda kalan Timur, anlaşılan hileli anketini tümüyle şaibeli hale getiren bu konuda herhangi bir açıklama yapmak yerine, hiçbir uyarıcı not koyma gereği duymadan, o bölümü tümüyle çıkararak bu meseleyi kökünden çözeceğini düşünmüş(!)Bu "yanlış" ve "düzeltme" konusuna “Ben sana ‘tiyatrocu olamazsın’ demedim...” başlıklı yazımda ayrıntılı olarak değinmiştim.Timur’un “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısının ilk yayımlandığı ve benim alıntımda esas aldığım orijinal halini görmek için Bkz. http://www.coskunbuktel.com/timuryasas%C4%B1nsansur.htm)Bu gerçeğe rağmen; “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısında, aynı zamanda, Büktel'e uyguladığı sansürü okurlarına onaylatmak için düzenlediği hileli anketinin sonuçlarını ilan etmiş olan Timur, bugün çıkıp ısrarla hâlâ ne diyor, kendisini nasıl savunuyor?"Sayın Feridun Çetinkaya tiyatrom'u defalarca sansürcülükle itham ederken başvurduğu en güçlü delil olarak 'Yaşasın sansür' adlı yazımı dayanak yapmaktadır. Ekte ilettiğim bu yazım incelendiğinde de görülecektir ki "Yaşasın Sansür" başlıklı yazım tamamen "Sıçtığı yere kadar kovalamak, şerefsiz, pespaye, lağım çukuru..." gibi ağır hakaretler içeren bir yazıya yer vermediğim, vermeyeceğim ve eğer bu sansürcülükse küfürü, sövgüyü sansürü her zaman savunacağım üzerinedir."(Bkz. TİYATROM Sadece Küfüre, Sövgüye, Hakarete Özgürlük Tanımadı)Bir kere, Tiyatrom.com'un sansürcü olduğunu söylerken benim en ciddi delil olarak Timur'un “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısını dayanak yaptığım iddiası gerçeği yansıtmıyor.Timur, benim yazımı doğru dürüst okumamış: Ben Timur'un “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısını, Tiyatrom.com'un sansürcülüğünün değil, katmerli sansürcülüğünün delili olarak gösteriyorum.(Daha önce yukarıda da yazdığım gibi; Ben, Coşkun Büktel hakkında yanıt hakkı doğuracak nitelikte, haksız ithamlar içeren yazılar yayımlamakta herhangi bir sakınca görmeyen Timur'un, bunu yaptıktan hemen sonra, peşin peşin Büktel'e yanıt hakkı dahi tanımayacağını ilan etmesini sansür olarak niteliyorum. Tiyatrom.com'un sansürcü bir yayın olduğunu bu gerçeğe dayanarak söylüyorum.)Timur, meşhur “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısının “tamamen”, "'Sıçtığı yere kadar kovalamak, şerefsiz, pespaye, lağım çukuru...' gibi ağır hakaretler içeren bir yazıya yer vermediği, vermeyeceği” üzerine olduğunu söyleyerek çark etmeye çalışıyor.İyi, hoş da; Timur'un bu yazısının hemen altında Büktel’i sansürlemesiyle ilgili hileli anketinin sonuçlarını ilan etmesi, bu düzmece, “Coşkun Büktel'i Sansürlemeye Evet” anketine ayrıntılı olarak yer vermesi neyin nesi oluyor?Timur, “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısında aynı zamanda Coşkun Büktel’e uyguladığı sansürü konu alan hileli anketinin sonuçlarını ilan etmiş midir etmemiş midir? İlan etmiştir.Zaten, okuma yazma bilen her insan, Timur’un “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısının “tamamen”, "Sıçtığı yere kadar kovalamak, şerefsiz, pespaye, lağım çukuru..." gibi ağır hakaretler içeren bir yazıya yer verip vermemek üzerine olmadığını çok kolay, çok açık bir şekilde görebilir. Bunun için, Timur’un “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısının sadece şu son paragrafını okumak dahi yeter:Ama birisi kendi oyunundan dolayı kopardığı fırtınanın yıkıcı ve şahsi etkisini buraya taşımadık diye, bir diğeri "alçak, pespaye, şerefsiz, lağım çukuru, Dangalak, ve daha buraya asla yazamayacağım kadar duyup okuyabileceğiniz en ağır sözlerle bezediği yazısına yer vermedim diye beni ve tiyatrom'u sansürcü ilan etmiş. Varsın etsin. Bu durumda bana düşen bir tek şey kalıyor, bu düzeysizliğe ve şahsiciliğe taviz vermemek sansür ise "Yaşasın sansür" demek.(Timur’un “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısının ilk yayımlandığı ve benim alıntımda esas aldığım orijinal halini görmek için: http://www.coskunbuktel.com/timuryasas%C4%B1nsansur.htm)Timur’un bu paragrafın hemen ilk cümlesinde, “kendi oyunundan dolayı kopardığı fırtınanın yıkıcı ve şahsi etkisini buraya taşımadık diye” sözleriyle “Tiyatrom”u sansürcü ilan etmesinden yakındığı ve “Yaşasın Sansür” diye, düşman çatlatırcasına, yüzüne haykırdığı “birisi” kim ola ki dersiniz?Kim olacak... Tabii ki, Timur'un hemen birkaç paragraf sonra sonuçlarını ilan ettiği hileli anketinin kurbanı; "Theope", "Shakespeare'siz Herifler", "Türk Tiyatrosundan İnsan Manzaraları" ve "'Yönetmen Tiyatrosu'na Karşı Bir Shakespeare ve Nâzım Hikmet Savunması"nın yazarı Coşkun Büktel'i kast ediyor bu sözleriyle Timur.Hani Timur’un “Yaşasın Sansür” başlıklı yazısı, “tamamen”, "Sıçtığı yere kadar kovalamak, şerefsiz, pespaye, lağım çukuru..." gibi ağır hakaretler içeren bir yazıya yer verip vermemek üzerineydi?***Timur, benim yazımda adının geçtiği bu ve benzeri somut noktaları, sözgelimi şu hileli, “Coşkun Büktel'i Sansürlemeye Evet” anketini izah etmek yerine, "sıçıp sıvamak", "sıçtığı yere kadar kovalamak", "Şerefsiz....." vb. ifadeler geçen bir Hilmi Bulunmaz yazısını neden yayımlamadığını anlatıyor. Sanki ben Timur'u içinde bu ifadeler geçen bir yazıyı yayımlamadığı için sansürcülükle suçlamışım gibi bir izlenim yaratarak, konuyu saptırmaya, gürültüye getirmeye çalışıyor. (Bu konuda Hilmi Bulunmaz’ın açıklamasını okumak için, Bkz. Timur’un yazısını, küçük bir yorumla sunuyoruz)Oysaki benim yazımda Tiyatrom.com sitesi editörü A. Ertuğrul Timur’u, Hilmi Bulunmaz’ın herhangi bir yazısını yayımlamadığı için sansürcülükle suçlayan hiçbir ifade yok. Benim yazımda Tiyatrom.com sitesi editörü A. Ertuğrul Timur’u, içinde "sıçıp sıvamak", "sıçtığı yere kadar kovalamak", "Şerefsiz....." vb. ifadeler geçen bir yazıyı yayımlamadığı için sansürcülükle suçlayan herhangi bir ifade de yok.Yukarıda iki kere yazdım ama üşenmeyip bir kez daha yazayım: Ben, içinde Büktel'e yanıt hakkı doğuracak nitelikte Coşkun Büktel adı geçen birtakım yazılar yayımlamış Tiyatrom.com sitesi editörü A. Ertuğrul Timur’un, Büktel'e peşin peşin kendisini savunma ve yanıt hakkı kullanma izin vermeyeceğini ilan etmesinin sansür olduğunu söylüyorum.Benim yazdıklarım gerçek değil mi? Bütün bu yazdıklarım yaşanmadı mı?Timur, Büktel'in yanıt hakkını kullanmasına izin vermeyeceğine peşin peşin ilan etti mi etmedi mi? Bu sansürüne okurlarını da ortak etmek için kurgulanmış hileli bir anket düzenledi mi düzenlemedi mi?Büktel hakkında asılsız iddialar içeren, yanıt hakkı doğuracak nitelikte yazılar yayımladıktan sonra Büktel'in kendisini savunmasına, yanıt hakkını kullanmasına (peşin peşin, yanıt hakkı doğan Büktel daha henüz bir hak talebinde dahi bulunmamışken, daha Büktel’in ne yazacağını ne yazdığını bile görmeden) izin vermeyeceğini ilan etmek sansür müdür değil midir?Timur, açıklamasında, Büktel’e uyguladığı sansüre kargaları bile güldürecek şu sözlerle değiniyor:Peki bunu öne sürerek henüz Coşkun Büktel'in yazılmamış yazısına da sansür uyguladım mı?Evet bu polemiğin tarafları Coşkun Büktel, Mustafa Demirkanlı, Hilmi Bulunmaz idi. Ve ortada başlamış süren bir polemik varken "seninki küfürlü yayınlamam diğerininkinde küfür yok yayınlarım" yaklaşımı da bu defa tek yanlı görüş yansımasına sebep olmayı getirecekti; taraflardan birini üslubun bozuk deyip susturup diğer ikisine geçit vermeyi getirecekti.Üstelik her küfür ve her hakaretin karşıdan da benzer reaksiyonu getirmesi sürpriz olmayacaktı. Bu nedenle de insiyatifimi ve sağduyumu kullanarak, bu polemiğin bu üçlü içerisinde giderek seviyesizleşeceğini de ihtimal dahilinde görerek www.tiyatrom.com sitesinde bu polemiğe yer yok, sadece birinin yada ikisinin değil; Mustafa Demirkanlı da dahil her üçünün de bu minvalde yazısına www.tiyatrom.com sitesinde yeri yok ve bunun adı sansür ise "Yaşasın Sansür" demiştim.(Bkz. Sansürcü Suçlamasına Karşı Ertuğrul Timur’dan Açıklama)(İyi de, adama sormazlar mı, Büktel’e yanıt hakkı doğuracak nitelikteki, asılsız iddialar içeren yazıları: sözgelimi, Büktel’in aslında 3-5 kuruş kazanmak için skandallar uydurduğunu iddia eden Mustafa Demirkanlı imzalı “Hay Allah!” başlıklı yazı ile kendisinin Büktel'le ilgili kerameti kendinden menkul "düşünce"lerini, dilediği gibi, özgürce ifade ettiği “Theope Konusu ve Tiyatrom.com’un Sansürcülüğü Meselesi” ve "Sayın Hilmi Bulunmaz'a Kısa Bir Yanıt" başlıklı yazılarını yayımlarken A. Ertuğrul Timur’un aklı acaba neredeydi? Yanıt hakkı doğuracak nitelikteki bu yazılara Coşkun Büktel'in tepki göstereceğini ihtimal dahilinde görmüyor muydu yoksa Timur? Oh ne âlâ, Büktel’e karşı yazıları yayımla, tam sıra Büktel’e gelecekken, “bu tartışma seviyesizleşecek” diye bir kehanet/bahane uydurup “tartışmaya son veriyorum”, de...)Sonuçta ileri sürdüğü bütün bu uyduruk “gerekçeler” Timur’un yaptığını sansür olmaktan çıkarıyor mu? Hayır, çıkarmıyor. Tiyatrom.com’un Büktel’i sansürlediği gerçeğini ortadan kaldırıyor mu? Hayır, kaldırmıyor.Açıkça görüldüğü üzere, Timur, Coşkun Büktel'in daha henüz talep dahi edilmemiş, kaleme dahi alınmamış (her insanın en temel ve en doğal hakkı olan) yanıt hakkını, kendisini savunma hakkını peşin peşin engellemesine, akıl almaz şekilde, afaki bir gerekçe uydurarak, bir başka kişinin Himi Bulunmaz'ın yazısını bahane ediyor. Bulunmaz'ın yazısını öne sürerek, henüz içeriğini bilmediği, okumadığı, henüz Büktel'in kaleme bile almadığı cevap yazısını peşin peşin ("ihtimal dahilinde") mahkûm ediyor.***Konumuz bu olduğu halde; bu gerçeği herkesin görebileceği ve anlayabileceği açıklıkta, netlikte, belge gösterek yazmış olmamdan rahatsız olduğu anlaşılan ve yapmacık bir biçimde bir yandan bana ikide bir "sayın", "bey" diye hitap eden kibar Timur, öbür taraftan ne yapıyor?İki yıldır adının ve soyadının arama motorlarında gerçek dışı ve haksız bir ifadeyle anılmasından dolayı yakınan, şikâyet eden eski Tiyatrom.com editörü A. Ertuğrul Timur, aklı sıra bana ders vermiş olacağını, benden öç almış olacağını zannederek, çok ucuz ve çok bayağı bir numaraya başvuracak kadar acizleşiyor. Kendisinin rahatsızlık duyduğu, muzdarip olduğu bu gerçek dışı ve haksız ifadeyi, örnek verme bahanesiyle benim adım ve soyadıma uyarlayarak, yazısında “Feridun Çetinkaya penis büyütücü satıyor” biçiminde kullanıp sinsice internetteki arama motorlarına servis ediyor.(Timur, bana "...internette adınız 'Feridun Çetinkaya penis büyütücü satıyor' diye anıldı mı sizin hiç?" diye soruyor. Cevap verip merakını gidereyim: Hayır, A. Ertuğrul Timur adında kifayetsiz muhterisin teki, ucuz ve adi bir numarayla bunu yapma cüretini gösterene kadar anılmamıştı.)Adam gibi fikir tartışması yapmak yerine, sadece gerçeği yazdığım ve sansüre karşı çıktığım için, şark kurnazlığıyla adımı ve soyadımı küstahça kullanarak saygısızlıkta bulunmayı mübah sayan Timur; kendisi hakkında yakındığı o nahoş ifadeyi imal eden ve kullanan Hilmi Bulunmaz’a hitap ederken ise son derece hoşgörülü ve nazik davranmaya özen gösteriyor. Dahası Bulunmaz’ı yere göğe sığdıramıyor. (Bkz. Timur’un yazısını, küçük bir yorumla sunuyoruz)Timur’un anlayışı hakkında fikir veren bu ikiyüzlü ve samimiyetsiz tutumu ile “İATP-G ‘Bazı’ İnsan Hakları İhlallerine Karşı” başlıklı yazımla ilgili kaypakça çarpıtmalarını okurların takdirine bırakıyorum.***Yine de A. Ertuğrul Timur’un açıklamalarını ciddiye alarak sansür bahanesini makul sayanlar, bu apaçık sansürü mazur görenler, haklı ve yerinde bulanlar çıkar mı? Timur’un bu kirli ve konuyu saptırıcı açıklamalarına yalan da yanlış da olsa inanmak isteyenler, bunlardan bile medet umanlar çıkabilir mi?Hiç şaşırmam, çıkar, çıkabilir... İşte, Türkiye tiyatrosunun bugün en büyük, en temel sorunu da zaten bu: En başta insan malzemesindeki bu bayağılık, bu çiğlik.“Ben sana ‘tiyatrocu olamazsın’ demedim...” başlıklı yazımda bu duruma şu ifadelerle dikkat çekmiştim.Eğer tiyatro, yazar, yönetmen, oyuncu, eleştirmen, tiyatro profesörü, tiyatro yayımcısı gibi tiyatroyla birinci dereceden ilgili insanlarda, “tiyatrocularda” dahi yalana, sansüre, ifade özgürlüğünün engellenmesine karşı ortak bir bilinç, en azından ahlâki ve vicdani bir duyarlılık yaratamamışsa, “seyircilere” adaletsizliğe, yoksulluğa, cehalete, gericiliğe, işkenceye karşı mücadele gücü verecek, uyarıcı ve caydırıcı nitelikte ortak bir vicdan, ortak bir ahlâk, ortak bir bilinç nasıl aşılayabilir, seyircinin gözünde nasıl inandırıcı olabilir?(...)Bir tiyatro yazarının yapıtına göz göre göre iftira atılmasına, düşüncelerinin açık açık sansür edilmesine sessiz kalıp bunu kanıksadıktan sonra, bu vandallığı onaylayıp “yaşasın!” nidalarıyla övmeyi olağan saydıktan sonra, tiyatro dünyanın en popüler sanatı, Türkiye’deki tiyatrocuların hepsi de birer Shakespeare olsa ne yazar!(Bkz. “Ben sana ‘tiyatrocu olamazsın’ demedim...”)Bunun ne kadar yerinde bir tespit olduğu bugün bir kez daha doğrulanıyor.Ne yazık...Feridun ÇetinkayaNOT:Eski Tiyatrom.com sitesi editörü A. Ertuğrul Timur, bu yazım üzerine hemen bir açıklama yaptı. A. Ertuğrul Timur, eleştirdiğim açıklamasında kullandığı “Feridun Çetinkaya penis büyütücü satıyor” ifadesine yazısında empati kurmam için, örnek vermek amacıyla yer verdiğini söylüyor ve maksadını aştığını kendisinin de kabul ettiği bu ifadeyi kullandığı için benden özür diliyor. Timur ayrıca, söz konusu ifadeyi içeren açıklamasını yayımlayan internet sitesi yetkililerinden de yazısındaki bu ifadeyi çıkarmalarını rica ediyor. Sonuçta, Timur’un hatasını kabul edip bu ifadesinin yol açabileceği yanlış anlamaları önemseyerek böyle bir düzeltme yapmış olmasını çok değerli ve önemli buluyorum.A. Ertuğrul Timur’un söz konusu açıklamasını okumak için bkz. Çok önemli bir rica(Feridun Çetinkaya / 25.02.2009)
Gönderen Ahmet Ertuğrul Timur zaman: 03:15 0 yorum
Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa
Kaydol: Kayıtlar (Atom)
Gönderen Özgür Sanat zaman: 13:38
0 yorum:
Yorum Gönder
Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)
.
Web Stats
var wozone="10800",wouser="ozgursanat", wobanner=11;
SANATIN ÖZGÜR SESİ
DOĞRU GÖRMEK İÇİN DOĞRU YERDEN BAKMAK GEREK... TIKLAYIN
(Kaynak: 3. Abdülhamid)
